Don't Forget Me

Sabah saat altıdan beri onu izliyordu. Ne kadar güzeldi böyle! Dudaklarının kıvrımı, saçlarının şekilsizliği, kirpikleri...

Hafifçe nefes aldı ve her zaman yaptığı gibi hafifçe bıraktı. Gözlerini açtı.

'' Günaydın.'' Biraz fazla neşeli söylemişti sanki. Kızardı biraz.

'' Günaydın, biliyor musun kızarırken bile güzelsin Kerr.'' Gülerek Söylemişti. Komik bir şey mi vardı?!   Ohh rezil olmakta üstüne yoktu.

'' Kalksan iyi olacak o kadar açım ki eğer hemen kalkmazsan seni bile yiyebilirim.''

'' Austin çoook hastaaa, uu kalkamıyoruuuum,'' Tanrım! Bu adamın nazı bile güzel! 

'' ama bir öpücük alırsam sanırım bütün ağrılarım geçer.'' Öptü, her zaman öperdi.Zaman varsa sonsuza kadar bile..

Austin' in telefonu çaldı. Arayan menejeriydi.

'' Merhaba Bart, ne istiyorsun?''

'' Senin aklın başına gelmedi mi? Seni bir haftadır uyarıyorum ve hala o kızla berabersin! Tanrı aşkına sen kariyerini umursamıyor musun?! Hemen o kızın yanından kıyısından köşesinden her yerinden her yanından ayrılacaksın ve on dakikan var velet, kapının önündeyim ve o küçük sürtüğe söyle BİR DAHA GÖRÜŞME-YE-CEK-Sİ-NİZ.'' Pislik herif! Bu heriften nefret ediyordu! Hem  herkese küfreden bir ahmak hem de maalesef ki Austin' in dediklerini yapması gereken yegane kişilerdendi.

'' Bart, ama o farklı onu seviyo-

'' On dakika dedim velet, on dakika!''

Austin Kerry' ye döndü ve o anda Kerry' nin başına dank etti! Adamın sesi kulaklarında çınlıyordu. sürtük-görüşmeyeceksiniz-bir daha-bir daha-BİR DAHA!

'' Benim çalışmam gerekiyormuş akşama görüşürüz artık..''

'' Austin, ingilizce biliyorum.'' Bart o kadar bağırarak konuşmuştu ki ses odanın her yanında duyulabilirdi.

'' Kerr, ben şey..''

'' İngilizce biliyorun Austin, inan bana biliyorum.'' Daha fazla konuşamıyordu, söyleyecekleri boğazına dizilmişti. 

Kıyafetlerini giydi. Çantasını hazırladı. Adamın söyledikleri hala kulağında çınlıyordu.Görüşmeyeceksiniz-görüşmeyeceksiniz....

Austin'e baktı. Ağlıyordu, ağlıyordu, ağlıyordu! Gözyaşının boynuna doğru aktığını fatk etti. Şu an ona sönmüş bir balonu andırıyordu. Islak ve tükenmiş... Bir o kadar cazip...

'' Ağlama'' diyebildi.

'' Sadece, beni unutma olur mu?''