bölüm-1-

229 16 3
                                    

Hikayemi okuyanlara çok teşekkürler ve oy verenlere de xx :)

Ayrılalı bir hafta anca olmuştu ve Kerr nerdeyse bütün zamanını hastanelerde geçirmeye başlamıştı. Bunun ayrılık acısından mı yoksa gerçekten hastalıktan mı olduğunu bimiyordu. Umarım ikinci seçenek! 

Yine başı çatlayacak derecede ağrıyordu. Hatta gittiğinden beri hiç dinmemişti bu ağrı. Yalnız kalmaktan nefret ettiği için yanında arkadaşı Amy kalıyordu. 

Taksi çağırdılar. Hastaneye ulaşana kadar Kerry başının kopmuş olabileceği ihtimalini bile düşündü. 

Doktora ulaştığında doktorda bir şaşma görüldü. Haklıydı bu hafta beşinci kez geliyordu. Aynı testler yapıldı aynı ilaçlar verildi. Fark yok. 

'' Bence farklı şeyler denesek iyi olur bunlar inanın işe yaramıyor.'' Doktor durdu ve başını kaldırdı. Kerr' in dediklerini düşünüyor olmalıydı.

Yine ve yine her zaman yaptıkları gibi Amy 'yi yanına çağırdı ve konuştular. Amy ağzı çok sıkı bir kızdı. Dostlukta bu özelliğine hayran bile kalsa şu an hiç hoşuna gitmiyordu.

'' Hadi kalk gidiyoruz Kerr.''

'' Yine mi bişey söylemek yok. Tanrım, bu iş hiç hoşuma gitmiyor.''

'' Benimde.''  Çıktılar ve eve doğru gitmek için taksi tuttular.

Eve gelince Kerr ilaçlarını aldı ve hemen uyudu. Bir kaç saat sonra Amy onu uyandırdı.

'' Ne oluyor Amy?''

'' Sorun yok sadece bir misafirin var.''

Kerry dışarı çıktı.Dışarıda Bart duruyordu.

'' Ne var Bart? Hangi aşağılamayı yapmaya geldin yine?''

'' Austi-

'' Bart!'' Bu sesi tanıyordu.

'' Austin!'' Bart bile şaşırmış olmalıydı. Derin bi sessizlik oldu. 

''Lütfen Bart dışarıda konuşalım.'' Austin ve Bart dışarda tartışmaya başladılar ve sonunda Bart çekip gitti.

'' Üzülme, senin üzülmene izin vermicem.'' Dudaklarından öptü onu. Kendi soğuk dudaklarının aksine Austin'inkiler sıcak ve yumuşaktı.

'' Neler oluyor Austin biri bana açıklayabilir mi?'' Amy ve Austin'e baktı. İkiside susuyordu. Sessizliği sevmemesinin nedenini daha iyi anlıyordu şimdi.

'' Daha söylemedin mi?'' Amy başını hayır anlamında salladı Austin gözleri dolarak Kerry'ye döndü.

'' Kerr, şeyy.. bu aşılamayan birşey değil..''

'' Ne var Austin söyle şunu!'' Sesinin biraz sinirli çıktığını fark etti.

'' Doktorlar hastalığını teşhis etmiş Kerr, teşhis kansermiş.''

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 10, 2013 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Don't Forget MeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin