Friendship

0 0 0
                                    

Pagkatapos ng break time, dumiretso kami ni Lance sa room. At wait parang wala na atang tao sa corridor ang tahimik ee. Time Check: 10:5, owshit! late na kami ng 5 minutes ganun na ba talaga kami,kabagal mag lakad. And this boy parang wala lang sa kanya ee. And i was like kinakabahanna dahil baka magalitbang prof namin ee.

A: uy, lance?
S: Bakit?
A: hindi ka ba kinakabahan?
S: Saan? Bakit naman ako kakabahan?
A: kasi...kasi... hmm. Late na tayo! Huhu! Parang awa mo na ayoko mapagalitan, kay bago bago ko, ganito inaasta ko dito *insert sad face*
S: Haha! Your so cute :)
A: ano ba yan! Lance. Di ka na nakakatawa! Huhu!
S: Anditi na tayo oh. Haha. Ako bahala sayo. Don't worry, smile na.

Ang abnormal talaga ng taong ito, pero talaga kinakabahan na ako dito di ko na alam gagawin ko eto na nasa pintuan na kami ng room.

Lance: Good Morning Sir, Sorry We're late. May we come in?
Mr. D

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Mar 01, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Not Until I met youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon