SONSUZ İKİLEM

1.BÖLÜM (Dönüm Noktası)

BİTTİ!

Bazen insanlar istemediği olayları, istemediği anda yaşarlar.İşte en çok bu zor durumda bırakır bir de kendisi mecbur kalır ise bu daha çok koyar.

İnsanlar sanki öleceği vakti biliyormuş gibi plan yaparlar ve sürekli nasıl gerçekleşeceğini düşünürler gelgelelim bu çoğu zaman tutmaz ve yine hüsranla biter.

Ben gelecek hakkında pek hayal kurmazdım ama bir yoldan gitmeyi seçerdim.Ya şimdi ne yapacağım.Ellerimde annemin cansız bedeni ve kulaklarımda iki dakika önce annemin dedikleri var."Eğer beni seviyorsan Onurla evlen kızım,yoksa öbürkü dünyaya gözüm açık giderim"

Bir anne evladına niye böyle söylerki evladının iyiliğini düşünmez mi?Benim annem bencil bir insan değil mutlaka bunu söylemesinin bir sebebi vardır ama belkide bir sebebi yok gerçekten istiyor.Bilmiyorum şuan öyle bir durumdayım ki ne yapacağımı bilmiyorum.
----------------------------

Annem için ambulansı arayalı 10 dakika oldu herhalde birazdan gelirler diye içimden geçirdim.Annemin cansız bedeni kucağımda ben gibi boşluğa bakıyor .Şu durumda insan tepkisiz nasıl kalabiliyor diye soruyorum kendime ama cevap gelmiyor.Ne ağlayabiliyorum ne de bağırabiliyorum.Olaylar o kadar üst üste geldiki sadece boşluğa bakıp Buğra ile sonumuzun ne olacağını düşünüyorum.

Buğra,benim ilkim her konuda onunla paylaştım ilklerimi, tek bir şey kalmıştı.Evlilik.Anneme söylediğim zaman ilkin sevinçten dili tutulmuştu çünkü Buğrayı çok seviyordu ve sürekli bana en doğru kararı verdiğimi söylüyordu.Ya şimdi neden bunu söylemişti.Onur benim önceden sıradan bir arkadaşımdı.Sonralarda niyeti bozuldu ve bana aşık olduğunu Buğradan daha çok sevdiğini söyledi.Ondan sonra ona hayır cevabını verince "peki"diyip gitti.İlk başta dediğine şaşırsamda umursamadım çünkü benim her şeyim olan bir nişanlım vardı.

Buğra ile üniversitede tanışmıştım ve o zaman onun benim için bir şey ifade edeceğini anlamıştım.Zaten üzerinden pek zaman geçmeden bana beni sevdiğini söyledi ve 1 yıl boyunca sevgili kaldık.Bana "seninle hayatımı birleştirmek istiyorum ilklerimin prensesi"dediği zaman gerçekten doğru bir seçim yaptığıma karar verdim ve tabii ki de kabul ettim.

Şimdi evlenmemize 3 ay kalmışken annemin bana bunları söylemesi nerdeyse hayatımın dönüm noktası oldu peki şimdi ben ne yapacağım.Benim için her şeyi ifade eden Buğraya bunu nasıl söyleyeceğim.Allahım sen bana yardım et.BEN NE YAPACAĞIM?

BÖLÜM SONU VOTE VE YORUMLARINIZI ESİRGEMEYİN,LÜTFEN