Our life ft. Magcon

De heenreis

we zaten nu 10 minuten in de trein, te zenuwachtig om iets te zeggen, maar toch begin ik met praten. 'Zeg Sasja hoe gaat het nu eigenlijk met jou en Jack?' plaagde ik. Sasja is jack Johnson's grootste fan, ze praat alleen maar over hem. 'Zodra hij me ontmoet is hij gelijk verliefd!' antwoord Sasja en ze begint sarcastisch te lachen. 'Ik hoop zo dat we de magcon boys een keer ontmoeten' zeg ik en zucht. Sasja pakt haar telefoon en zoekt wat tour datums op van een paar jongens. 'Nash is dit weekend in Frankrijk!' roept ze opeens, 'maar hoe groot is de kans nou dat we hem tegen komen sas?' zeg ik teleurgesteld 'je hebt gelijk denk ik, maar een meisje mag hoop hebben' zucht Sasja, terwijl ik m'n oordopjes in m'n oren doe en onderuit ga zitten. terwijl ik naar buiten kijk zit Sasja zenuwachtig ben d'r been te bewegen , maar na een tijdje vallen we allebei in slaap.

Opeens schrik ik wakker van mijn telefoon, ik had een berichtje van mijn provider, 'Welkom in Frankrijk' zie ik staan, maar ik open het berichtje niet. Sasja is ook al wakker, al een tijdje zo te zien. Ze is een tekening aan het maken van haar en Jack voor het Disney kasteel, ze heeft Minnie Mouse oortjes op en Jack kust haar op haar wang. 'Echt gaaf sas!' zeg ik en Sasja schrikt zich dood. 'sinds wanneer ben jij wakker?' zegt ze terwijl ze nog steeds probeert bij te komen van de schrik. 'nu net' zeg ik. Sasja is heel goed in tekenen, daar was ik altijd al jaloers op, terwijl zij tienen haalt bij beeldende vorming krijg ik zevens, en daar was ik niet tevreden mee al liet ik dat niet merken. 'Droom lekker verder' zeg ik gemeen en wijs naar de tekening, 'zodra ik een relatie met Matthew Espinosa heb geloof ik er in dat jij kans maakt bij Jack'. Het was een tijdje stil, 'Espinazie' zegt Sasja opeens heel stilletjes en ze begint te lachen, ik lach mee en ik weet dat we veel te hard lachen want iemand achter me geeft me opeens een trap in mijn rug. 'iemand hier is ongesteld' zeg ik stilletjes en we lachen vrolijk verder. 'Beste passagiers, we zijn bijna aangekomen bij het eindstation, vergeet niet al uw persoonlijke eigendommen mee te nemen, bedankt voor het meereizen en tot ziens.' Word omgeroepen, Sasja ruimt snel al haar tekenspullen op en ik pak de treintickets. 'Bowien waar moeten we straks eigenlijk heen?' vraagt Sasja bezorgd 'geen idee' antwoord ik 'er zullen vast wel bordjes staan'. De trein stond stil, alle mensen proberen zo snel mogelijk bij de uitgang te komen, maar ik en Sasja wachten rustig.

'eindelijk ik begon het warm te krijgen' klaagt Sasja terwijl we uitchecken. 'Kijk daar!' ik wijs naar een bordje waar met grote letters op stond 'Disneyland Paris Hotels', we volgen het bordje en komen uit bij een busstation. '30 Minuten wachten?!' Roept Sasja geïrriteerd. 'maakt niet uit, we hebben nog meer dan een uur, wat dacht je van Starbucks?' zeg ik 'goed idee' zegt Sasja terwijl ze mijn arm vast pakt en me meeneemt naar de Starbucks. Nadat we onze drankjes hadden besteld liepen we rustig terug naar het busstation, en omdat het bij Starbucks heel erg druk was duurde het nu nog maar 5 minuten. We zien de bus aanrijden, we gaan snel helemaal vooraan staan zodat we een goede zitplaats hebben. Iedereen was al ingestapt, de bus zit helemaal niet zo vol als we dachten. Al die mensen stonden daar zeker met een andere reden. Er zitten veel jonge kinderen in de bus, daar zijn Sasja en ik blij mee want dat betekend dat er geen lange rijen bij de achtbanen gaan zijn.