PSİKOPAT SEVGİLİMM

YENİ ARKADAŞ :))

"İyiymiş"

"Ne iyiymiş?"

"Sevgilinin olmaması"

"Neden?"

"Belki burda yeni , karizmatik , Semih adında bir sevgilin olur" derken fazlasıyla sırıtıyordu.Tamam yakışıklıydı ama çok da kibirliydi.

"Düşünmüyorum" dedim.Kendimden emin bir tavırla.

"Sana tercih hakkı bırakmıyorum ki. Ben kimi istersem onu sevgilim yaparım"dediğinde güldüm.

"İşte bu çok yanlış bir düşünce" dedim.O da gülümsedi.Artık çok iyi arkadaş olmuştuk.Bu konuda hiç açılmaz oldu.2yıl boyunca.Ta kiii o güne kadar...

Sinirliydi.Neden bilmiyorum ama burnundan soluyordu.

"Kaçacağım ve sende benle geleceksin Sevda"dedi. Nerden aklına geldi.Neden böyle birşey istiyorduki.Ama onunla hiçbiryere gitmeyeceğim.

"Hayır böyle birşey mümkün değil.Seninle gelmeyeceğim"kendini ne sanıyordu yaaa bu!

"Öyle mi?"

"Öyle"dedim.Ben de sinirlenmiştim.Elini beline attı.Hayırrrr düşündüğüm şey olmasın.Tabikide oydu.Lanet olsun silahını gösterdi.

"Hala aynı fikirde misin?"

"Senden nefret ediyorum"dedim.Sinirliyken herşeyi yapabilir.Mecburdum dediklerini yapmaya...

Kolumdan çekip beni arabasına götürdü.Bindikten sonra arabayı kilitledi.Eşşekk.Nasıl kaçacaktım ben.Sırıtıyordu pislik.Ben ise hala sinirliydim.Arabayı sürmeye başladı.Birkaç dakika sonra

"Nereye götürüyorsun beni?"

"Sabret geldik sayılır"dedi.Bende onun duyacağı şekilde offladım.Gıcık şeyy.

"Geldik işte Sevda" çok iğrenç bir yerdi. Yani öyle görünüyordu.

"Ne yani bu iğrenç yerde mi kalacağız?Ciddi olamazsın"

"Dışarıdan göründüğü kadar kötü bir yer değil"İçeri girdik bar gibi bir hali vardı.İğrenç sigara ve içki kokuları...Berbat bir yer işte.Söylene söylene odaya çıktım.

Bir süre ikimiz de konuşmadık.Sanki biraz sinirleri yatışmıştı.Şimdi konuşmanın tam sırasıydı.

"Semih"

"Efendim?"

"Annem ve babam beni çok merak etmiştir"dedim.Biraz sustuktan sonra bana dönüp;

"Napıyım sen benle güzellikle sevgili olmadın bende senle zorla sevgili olurum!"

"Böyle bir şey olmayacak Semih Bey bunu o kalın kafana sok"dedim bağırarak.Keşke söylemeseydim daha çok sinirlendi.

"Öyle mi?"dedi sinirle ayağa kalkıp"Bende senin ailene zarar veririm o zaman"dedi.

"Hayıır Semihh"dedim arkasından koştum ama arabaya binip gitmişti bile.Ne yapacaktım ben şimdi ya onlara birşey yaparsa.Offf.Telefonunu aradım açmadı.Çok korkuyordum.Babamı aradım durumu anlattım.

"Geliyorum seni almaya bekle" dedi.Ardından arabadan fren sesi hayıır kaza sesiydi buu.Lanet olsun.

"Babaaaaaa...."ses yok napıcağım ben şimdi.Sonra Semih aradı.Açtım.

"Ben sana demiştim Sevda.Beni dinlemezsen böyle olur"dedi.Daha konuşamadan kapattı.Hemen bir taksi çağırıp eve gittim.Bir umutla ama evde kimse yoktu.Babamı annemi arıyorum ama açmıyorlar.Meraktan çatlıyacağım yaaa.Bende beklemeye başladım.Elimden başka birşey gelmiyordu çünkü.Telefonum çaldı arayan babamdı.Şükürler olsun.Açtım bir bayan sesi.

"Babanız , kardeşiniz ve anneniz İZMİR DEVLET HASTANESİNDE.Gelseniz iyi olur.Babanızın ve kardeşinizin durumu iyi değil."Telefonu kapatıp sokağa attım kendimi.Hemen bir taksi çağırdım.Atlayıp gittim hastaneye.Allahım nolur birşey olmasın onlara.Danışmaya yaklaştım.İsim verdim.Odalarını söyledi.Koşarak bir üst kata çıktım.Yoğun bakımın önünde biraz bekledikten sonra bir doktor geldi ve;

"Babanızı ve kardeşinizi kaybettik.Başınız sağolsun.Ama annenizin durumu iyi"dediğinde çok kötü oldum babam ve kardeşim...Hıçkıra hıçkıra , bağıra bağıra ağlamaya başladım.

3 YIL SONRA...

Birden gözümde 3yıl önce canlandı.Bir titreme tuttu.Mezarı ziyaret ettik.Otobüse doğru gidiyorduk.Sessizliği annem bozdu

"Ne oldu kızım?"

"Anne sanırım Semih peşimizde"diyince yüzü bembeyaz oldu.Haklıydıda.

BU BÖLÜMDE BU KADAR....