Yemeğimi yedim ve ilaçlarımı içtim.Burdan kaçmalıydım ama nasıl.Camdan dışarı baktım.Bu civarlarda neredeyse hiç ev yok ve kapının önünde en az 20 tane koruma var.Nasıl kaçacaktım şimdi??Çok yorgundum uyumalıyım bunları yarın düşünürüm dedim ve uyuyakalmışım.Gecenin o ıssız karanlığında rüyalarımda hiç tanımadığım insanların bana yalvarışlarıyla bir anda irkilerek uyandım.Yataktan kalkmaya çalıştım ama bu kollar sayesinde kalkamıyorum ki.Neeee kollar mı??Daha kim olduğuna bakmadan bağırmaya başladım ve yanımdaki herkimse onu aşağıya ittim;
"İmdaaaattt sapık varrrr!!!"diye bağırdım.Sonra Rüzgar
"Sapık mı hani nerede??"dedi.Sonra içeriye Berk ve tanımadığım birkaç adam girdi.Yüz ifadelerinden şok oldukları belliydi.Gülmemek için zor tutuyordum kendimi ve tutamadım bir kahkaha patlattım.
"Ahahhhahha Rüzgar ahahahaa sen miydin?"dedim.Sonra herkes bana sinirli sinirli bakınca bende
"Napıyım yanımda uyumasaydın sende!"dedim.Rüzgar
"Kızım ödüm koptu yaaa.Böyle uyandırma şekli mi olur.Resmen aşağıya uçtum"dedi somurtarak.Sonra Berk
"Bakıyorumda iyileşmişsin ufaklık"dedi.Ufaklık nedir ya o ne öylee
"Bana ufaklık deme"dedim dişlerimin arasından.
"Özür dilerim abla"dedi ve hepimiz gülmeye başladık.Bu mutlu anı Fadime abla bozdu
"Hadiii çocuklar kahvaltı hazır"dedi.Biz de aşağı indik.Bir yandan yemek yerken bir yandan da buradan nasıl kaçacağımı düşünüyordum.Rüzgar inşallah beni gene eve kapatmaz.Hem benim Semih'i görmem lazım.Konuyu açmamın tam vakti eğer izin vermezse bende kaçarım.
"Rüzgar"
"Efendim"
"Sana birşey söylemeliyim"
"Söylee"dedi.Masadaki herkes meraklı gözlerle bize bakıyordu.
"Benim şeyy..Iıı"
"Sevda söyleyecek misin artık"
"Eve gitmeliyim Rüzgar.Semih'i görmeliyim"dedim.Bunu dediğim an gözlerinden ateş fışkıracak sandım.Bakışları beni ürkütmedi değil.
"Gitmeyeceksin ve o adamın ismini bir daha ağzına alma"dedi.
"Niye ya.Gene hayatı bana zehir mi edeceksin.Ben onu seviyorum.Semih'i seviyorum.Seni değil"diye bağırdım.Bu kadar cesaret de fazlaydı.
"Sevda odana git"dedi.Tam ağzımı açtım itiraz edecektim ki "Hemennnnnn!!"diye bağırdı.Bağırmak ne kelime kükredi resmen.
"Senden nefret ediyorum."dedim ve odama gittim.İçeri girince kapımı hızlıca çarptım ve gözlerimden damlalar boşalmaya başladı.Gene hapis hayatı yaşayacaktım buradan kaçmalıydım ama nasıl.Ben planlar yaparken uyumuşum.Uyandığımda Berk ve Rüzgar başımda birşeyler konuşuyordu.Hemen uyuyor gibi yaptım.
"Abi kızz haklı bırakalım gitsin"
"Hayır o beni sevecek.Zamanla olacak.Ayriyeten ben onu bırakacam.O Semih piçinin yanına gidecek.Onun ne haltlar yediğini bilmiyor musun?Bide Sevda'nın yanında masum ayakları oynuyor"
"Abii Sevda onun mafya olduğunu bilse yanında durur muydu sence?"
"Neyse Berk kapat şu konuyu"dedi.Yanağıma sulu bir öpücük kondurup gittiler.Neee Semih bu zamana kadar yalan mı söylüyordu.Bu işi öğrenmeliyim ve bana yardım edebilecek kişi Berk.Hemen aşağı indim.Berk ve Rüzgar oturmuş tv izliyorlardı.Ben de gidip Berk'in yanına oturdum.Sonra kaş göz işareti ile yanıma gelmesini söyledim ve mutfağa gittik.
"Hayırdır ufaklık bişey mi oldu?"
"Sana birşey sormalıyım?"
"Tamam sor"
"Şeyy ben konuşmalarınızı duydum.IIıı Semih gerçekten mafya mı?"dedim.Birkaç dakika ikimizde konuşmadık.Sessiz geçen dakikalardan sonra Berk
"Evett"dedi.
"Onun hakkında bilmediğim başka şeyler var mı??"
"Sanırım yok ufaklık.Ayriyeten bizi iyi kandırdın.Uyuyor numarası yaparak"dedi ve saçımı bozup içeri geçti.Bende arkasından.Odama doğru gidiyordum ki bir ses beni durdurdu.
"Nereyee?"dedi.Kim bu tabiki de odunların kralı Rüzgar.
"Uyumaya"dedim.
"Hıııı tamam uykucu"dedi.Odama gittim ama bir türlü uyuyamadım.Rüzgarla konuşmalıyım.Aşağı indim ama ne Rüzgar ne de Berk yok.Mutfağa geçtim.Fadime ablaya sorayım en iyisi.
"Fadime ablaaa.Rüzgar nerede"
"Aşağıda kuzum.Bodrumda"
"Hııı tamam oraya gitsem sorun olur mu??"
"Yok kızım git sen"dedi.Bende bodruma inmeye başladım.Karanlıktı burası.Korktum biran.
"Rüzgarrrr"diye bağırdım ama ses gelmedi.Sonra bir odadan sesler gelince oraya doğru ilerlemeye başladım.Bir adamı sandalyeye bağlamışlar ve adamı dövüyorlar.Dövenler Rüzgar , Berk ve arkadaşları.Korktum tabiki de.
"Öldürün bu şerefsizi"dedi Rüzgar.Neeeee öldürmek mi??Hemen buradan kaçmalıyım.Tam kaçacaktım ki birine çarpıp yere düşmem bir oldu.Kafamı kaldırıp baktığımda Rüzgar'ın adamlarından biriydi.Sonra o adam kolumdan tutup sürükleyerek beni o işkence odasına götürdü
"Abi bak kim sizi dinliyordu"dedi ve beni kolumdan tutup yere fırlattı.
"Ahhhh bileğim.Yavaş olsana beee!!"diye bağırdım.Lanet olsun.Hem yakalandım hem de bileğim çok ağrıyor.Rüzgar'a baktığımda kızgın gözlerle o adama bakıyordu.Adamın yanına yavaş adımlarla ilerledi ve yumruğu geçirdi.
"Lan şerefsiz sen Sevda'ya nasıl dokunursun"diyip başka bir yumruk daha.Sonra yanıma geldi
"İyi misin?"dedi.
"Ben iyiyimde bana bir açıklama borçlusunuzzz "dedim.Bir ona bir de Berk'e bakarak.
"Ufaklık ne işin var burada senin"
"Yanınıza gelecektim burada olduğunuzu söylediler hem konuyu değiştirmeyin en ilk ben sordum"dedim.Rüzgar
"Sana söylemeyi düşünüyorduk ama şimdi değildi.Ama sen herşeyi gördün.Biz mafyayız Sevda.Semih de bizim düşmanımız.Ve artık gerçekleri öğrenmelisin Sevda.Semih seni sevmiyor.O seni benim elimden almak için yaptı bütün bunları"dedi.Sadece
"Neeee??"diyebilmiştim.
"Rüzgar sana inanıyorum.Çünkü sen asla yalan söylemezsin"dedim.Sonra ayağa kalktım bir adım atmamla yere kapaklanmam bir oldu
"Ahhhhh ayağım"Neyseki son anda Rüzgar beni tutmuştu.Sonra da kucağına alıp yukarı götürdü ve yine o doktor.Ayağım sadece incilmiş.Kötü birşey yok yani.Birkaç tane krem verdi.Sonra da sıcacık yatağımda uyudum.
ARKADAŞLAR.LÜTFEN YORUM ATIN.NASIL OLDUĞUNU MERAK EDİYORUM :DDD
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PSİKOPAT SEVGİLİMM
ChickLitNormal bir yaşantım vardı.Ama buna rağmen mutluydum.Taaki o lanet şehre gidene kadar evet yaşadığım çok güzel anılarım oldu ama çok kötü ve unutamıyacağım anılarım ve kayıplarım oldu.Onun sayesinde...
