1Boy 2Girls

-1-

V: Fran. Ciddiyim. Acele etmen gerekiyor.

F: O kadar da kolay değil Vilu.

V: Neden?

F: Buraya gelirsen anlarsın.

Violetta homurdanarak Francesca'nın odasına çıktı.

V: Sorun nedir?

F: Kıyafetim... 

V: Nolmuş?

F: Kurumamış! Hala ıslak! 

V: Ah... Hadi ama başka bir şey giy. Bunu yarın da giyersin.

F: Ama bunu çok seviyorum ve dün o kadar heyecanlanmıştım.

V: Çocuk gibisin Francesca.

Violetta, Francesca'ya kocaman sevgi dolu bir kucak bahşetti. 

F: Pekala tamam. Başka bir şey giyerim.

V: Hadi çabuk ol.

-----

Francesca ve Violetta dolaplarından kitaplarını alırken Camila koşarak yanlarına geldi.

C: Kızlar...

F&V: Efendim?

Camila susuyordu. Etraflarına baktıklarında herkesin suspus olmuş okulun kapısına baktıklarını gördüler. Onlar da o tarafa baktığında aynı şekilde suspus oldular.

Kapıdan siyah saçlı, yeşil gözlü, inanılmaz yakışıklı bir genç geliyordu. Anlaşılan herkesin ilgisini çekmişti. Fakat o kimseyi umursamadan ilerledi ve gözden kayboldu.

-----

C: Diego Hernandez!

F: Ne?

C: O çocuk... İsmi Diego Hernandez.

F: Nereden öğrendin?

C: Müdürün kapısı bayağı ses geçiriyor...

F: Camila! 

C: Ne? Sadece kulak misafirliği yaptım.

F: Neyse.

C: Ne demek "neyse"? Hadi ama umurunda değilmiş gibi davranma. Ondan etkilendin.

F: Sanki sen hiç etkilenmedin de...

C: Tamam, etkilendim ama senin kadar değil. 

F: Nereden biliyorsun? Daha çocuğu 2 saniye tek gördük.

C: Ben anlarım.

-----

Violetta lavabodan çıkmış koridorda ilerlerken adını bilmediği o çocukla karşılaştı. Her genç kız gibi o da ondan etkilenmişti. Ama umursamadı.

D: Hey! Selam. Ben Diego.

V: Selam. Ben de Violetta.

D: Yardımına ihtiyacım var. İlk dersim kimya ve kimya laboratuvarını bulamıyorum.

V: Benim de ilk dersim kimya. Gel, gidelim.

-----

D: Bu çok saçma.

Diego fısıldayarak konuşmuştu.

V: Ne?

D: Şu an senle dışarıda güzel zamanlar geçirmek varken, burada ders dinliyoruz.

Violetta mahcup bir şekilde gülümsedi. 

V: Her neyse. Hoca biraz sinirlidir. Şimdi sadece dersi dinlemeliyiz.

-----

Violetta koşarak kantinde oturan Francesca'nın yanına gitti.

V: Ah Tanrı'm çok mutluyum!

F: Ne oldu?

V: Şey oldu... Şey...

F: Ney?

V: Aaaa ben acıktım. Tost almalıyım.

-----

Francesca tek başına matematik dersi için hazırlanırken, matematik sınıfına adının Diego Hernandez olduğunu öğrendiği çocuk geldi.

D: Matematik sınıfı burası, öyle değil mi?

F: Evet burası.

D: Merhaba ben Diego.

F: Francesca.

D: Memnun oldum Francesca. 

Diego gözlerini uzun süre Francesca'dan ayırmadı. Bir şeyler düşünüyor gibiydi.

F: Bir sorun mu var?

D: Ne? Hayır.

O sırada içeri öğrenciler ve hoca geldi, ders başladı.

2 gün sonra

V: Ben sanırım ondan çok hoşlanıyorum. 

C: Emin misin?

V: Evet! Benimle zaman geçirmek istediğini söyledi.

C: Anladım.

Camila'nın morali bozulmuş gibiydi.

V: Neyin var?

C: Hiç. Hiçbir şey. Francesca'yı bulmalıyım.

Camila Francesca'yı bulduğunda yanına geldi.

C: Merhaba.

F: Cami! Naber?

C: İyi de... Noldu bu kadar mutlusun?

F: Bütün ders boyunca bakıştık!

C: K-kimle?

F: Diego'yla! Çok tatlı, çok yakışıklı. Ben ondan çok etkilendim. Tanrı'ım ondan hoşlanıyorum!

C: Harika...

--Camila--

Böyle olmaması gerekiyordu. Hem Violetta hem de Francesca, Diego'dan hoşlanıyor. Ne olacak şimdi?

--Francesca--

F: Vilu!

V: Fran!

F: Önce sen söyle.

V: Hayır önce sen.

F: Hayır sen.

V: Sen.

F&V: Peki. Ben Diego--

C: HAYIR!

V: Ne oldu?

C: Aaa şey... 

F: Ne oluyor?

Camila bir şey söylemeden uzaklaştı.

F: Ah bu kız hiç iyi değil.

V: Her neyse. Eeee ne diyordun?

F: Sen de bir şey diyecektin.

F&V: Bak ben Diego'dan--

D: Selam kızlar. Benden mi bahsediyordunuz?