คารุมะ:นี่นางิสะ...อย่าไปนะ
นางิสะ:....
คารุมะ:นางิสะ....
นางิสะ:ปล่อยผมเถอะครับ....คารุมะ-คุง...
คารุมะ:เดียว!!!!
คารุมะ:อ๊าก!!!!!!!! แฮ่กแฮ่ก..ฝันไปเหรอ...//หันไปมองนางิสะแล้วจับมือนางิสะ//...ตั้งแต่วันนี้ไปฉันจะไม่ให้นางิสะ-จังหนีไปจากฉันแน่!เพราะนางิสะเป็นของฉันคนเดียวนะ...//จูบนางิสะแล้วลงนอนต่อ
ตอนเช้า
นางิสะ:คารุมะ-คุงตื่นได้แล้วครับ
คารุมะ:หืม...เช้าแล้วเหรอ
นางิสะ:ครับ ทุกคนเค้าไปกินข้าวแล้วนะครับ
คารุมะ:งั้นแสดงว่า...เหลือฉันกับนางิสะ-จังสินะ..
นางิสะ:ครับ
คารุมะ://กอดนางิสะ
นางิสะ:เป็นเหรอครับ?
คารุมะ:นั้งแต่วันนี้ไปนายห้ามหนีจากฉันนะ
นางิสะ:ครับ//กอดกลับ
คารุมะ:งั้นไปกัน
นางิสะ:ครับ
ผ่านไป3ชม.เพราะกินข้าวเก็บของขึ้นรถ
ณ หน้าสถานีรถไฟ
คุโระ:งั้น โชคดีนะทุกคน อาจารย์ไปแหละบาย
คารุมะ:นี่ นางิสะไปร้านไอครีมไหม? ได้ข่าวว่าร้านนี้อร่อยนะ
นางิสะ:อ่า...วันนี้ผม...
คารุมะ://จับมือนางิสะแล้วลากไปในห้องนํ้าชายแล้วพลักนางิสะชนผนัง
นางิสะ:อ่า...อะไรเหรอครับ..?
คารุมะ:ไหนนายบอกว่าจะอยู่กับฉันตลอดนิ
นางิสะ:แต่วันนี้ผมติดธุระจริงๆนะครับ
คารุมะ:เจ้าคนไม่ทำตามสัญญาต้องโดนลงโทษ//จูบนางิสะแล้วกอดแน่นไม่ให้ไปไหน
นางิสะ:อื้อ...อื้อ...อื้อ....
คารุมะ:หายใจไม่ออกเหรอ...งั้น...//กัดคอ
นางิสะ:อ่า....พอเถอะครับ
คารุมะ:ทีนี้ยอมไปยังล่ะ?
นางิสะ:ครับๆ
คารุมะ:งั้นดี...ไปกัน//จะบมือนางิสะแล้วพาไป
นางิสะ:ครับ...//มองคารุมะแล้วยิ้มให้//(กระซิบ)ผมชอบคารุมะคุงนะครับ(กระซิบ)
