Kış güneşi kadar yalan aslında aşk,
Bir yararı yok insana, zararı ise çok.
Doğmak için doğar ve büyür içimizde
Gizemli görünen bir ışık parçası sadece
Yayar durur en bedbaht köşemizde,
Boşa gelirsin ey aşk yüreklerimize
Zaman kaybısın,
Hayatımızı mahvedersin, sonra karanlığa gömülür gidersin.
Gece yine bize kalır, zikrimizi aydınlatır.
Ne farkın var senin kör karanlıktan?
Bataklıksın, lanetli bir boşluksun derinlerimizde,
Arada hatırlatmak için doğarsın onda da içimizi ısıtamazsın.
Boşasın vesselam,
Biz önce sevmeyi öğrenelim!
