Vazgeçmek Yok!

bilmiyorum...

Bilmiyorum, dokunabilir mi insan üzüntüye? Onu alıp içinden atabilir mi? Atınca hissizleşir mi? Bilmiyorum... Aşk acı çekmek mi? Özlemek kahrolmak mı? Kahrolmaksa ölüyor mu insan? Bilmiyorum...

***********

Gözlerimi açmaya çalışırken bir ağırlık çöktü üstüme. Sadece konuşulanları dinlemeye koyuldum.

- bunu nasıl yaparsın Gökhan? Özellikle o benim kuzenimken? Aklından ne geçiyordu?

-oğlum bana bak sen kimsin de benim kardeşime eziyet çektiriyorsun! Ona çektiriyorsun madem bana niye çektirmiyorsun beni niye kaçırmadın. Bilmezmisin Aslısız Yulet, Yuletsiz de Aslı olmaz.

Gözlerimi yavaşca açmaya çalışırken hala nerde olduğum hakkında aklımda birşey yoktu. Gözlerimi açınca elimi tutan Koray, Bana sarılmış Aslı ve Nazlı ile Gökhan'ı gördüm.Koray yere baktığından Aslı koltukta oturuyordu fark etmeden Korayın elimi tutan elini öptüm. Kafasını kaldırdı ve şaşkınca bana baktı. Elimle yüzünü kendime çektim ve yanağın öptüm. Elini yanağıma koydu. Fısıldadım:

-özledim.

+bende.
Doğrulmaya çalışınca herkez bana döndü.

+dur Yulet ne yapıyorsun eline dikkat et dedi Koray tedirgince.beni tuttu oturur pozisyona getirdi. Hafif sağa kaydım. Koray'a işaret yaparak yanıma uzanmasını istedim. Şaşkınca bana bakıyordu. Olsun seviyorum oğlum!

-hadi gel!
Koray yanıma geldi ve uzandı
Hepsi bana tip tip bakıyordu.

+hadi odamı terk edin ben hasta bir insanım diyerek hepsini odamdan kovdum. Koray'a yumuşak bir şekilde sarıldım. Oda bana sarıldı.

+değişmişsin... Çok.

-evet bazı şeyleri kabullendim.

+bence bu iyi bir şey gibi. Dedi gülümseyerek.

+söz ver hep benimsin. Dedi Koray.

-söz dedim yüzüne yaklaşarak. Oda yüzüme yaklaşmaya başladı. İçeriye birden Emre girdi.

-bölmek zorundaydım Arda sinirli bir şekilde buraya geliyor.

+eee ne var bunda

-böyle görmesin sizi sonuçta abin Yulet dedi Emre. Ve odadan çıktı. Odaya birden Arda'nın girmesi ile Koray' a depik atarak yataktan ittim.

+Koray senin burda ne işin var diyen abime ters bir bakış attım. Hemen Koray'a döndüm.

+Arda Koray benim sevgilim.

-ne!

-ne!
Dedi ikiside bir anda. Ne yani şaşırılacak bir şey yok ki bunda.

-annem gil nerde abi? Diye konuyu değiştirmiştim.

+şey onların evde misafirleri varmış gelmediler.
Kalbim bin parçaya ayrılırken elimi anlıma koydum ve masaj yapmaya başladım.elimdeki serumu çıkardım. Ve kırık kolumdaki ipi fırlattım. Üstüm zaten hiç çıkarılmamıştı. Masanın üzerindeki telefonumu alıp cebime koydum. Kapıyı çarparak çıktım. Odadan abimle koray geldi.

+Koray hariç kimse gelmesin lan benle. Yok bir bok merak etmeyin diyerek bağırdım. Koray yanıma geldi. onunla beraber hastaneden çıktım.

+Yulet iyi olduğuna emin misin?

-evet iyiyim merak etme. Arabaya giderek açmasını bekledim ve açınca bindim.

+Koray ben sana yolu tarif edeceğim sür.

*********

Kapı ziline bastım. Kapı açılınca içeriye daldım. Hani kimse yoktu. Annem ve babam bana şaşkınca döndü.

-ne oldu lan hani misafitiniz vardı nerde lan ha nerde!

+bağırma Yulet biz senin aileniz dedi babam.

-eğer sadece beni doğurmak ve belirli bir yaşa getirmekse bu marifet değil övünmeyin.

+Yulet haddini aşma

-haddimi aşarsam ne olur ha ne olur evlatlıktan mı reddersin. Ha ne olur zaten evlandın değilim ki lan diye bağırdım. Anneme döndüm.

-Sen lan senin bana bir yazarın bile dokunmadı nasıl annesin lan
Diye bağırdım. Koray bana döndü ve kızmaya ve bağırmaya başladı.

-Yeter Yulet bir gün annenin toprağını öpersın zorunda gider.

Haklıydı. Ben nasıl böyle zalim biri olmaya başlamıştım sevgısızlık beni bu hale nasıl getirmişti ve ben buna nasıl izin vermiştim? Kafam çok allak bullak olmuştu.

+özür dilerim dedim ve evden dışarıya çıktım. Yürümeye basladım. Hem düşünüyor hemde yaptığım şeyler için kendime söyleniyor ve kızıyorum.

+ben nasıl böyle oldum. Nasıl kendimi tutamadım? Bu kadar onlara kıl olurken bunu içimde tutmamak biraz şaşırtıcıydı.

Evden baya uzaklaşmıştım. Bir banka oturdum ve konuşmaya devam ettım.

+aslında onları çok özlüyorum. Bilmiyorum anlatabilirmiyim aceba onlara bunu hıssettırebılıyor muyum? Herkez gibi bende aile sevgisi görmek istiyorum.

Bu sırada önümde Korayın arabası durdu. Ve arabadan indi.

-sakinleşebildin mi?

+haklıydın...

-Yulet neden böyle bir şey yaptın dedi yanıma otururken

+sadece biraz beni umursamalarını istedim Koray. Biraz aile sevgisi görmek istedim buda benim hakkım değil mi?

Kırık olmayan elimi tuttu.

-Yulet bazdn de yaşadıkları için sevinmelisin güzelim. Dedi sevecen bir sesle ona sarıldım. Oda bana bana sarıldı. Göz yaşlarım tekrar gözlerimden akarken

+fazla bir şey istemedim sadece her kız gibi babasından ilgi bekleyen annesinden hiç bir şey saklamayan kızlar gibi olmak istedim Koray. Çok mu şey istiyorum?

Koray saçlarımı okşarken

+şhh, tamam sakin ol. Dedi benden ayrıldı. Baş parmağı ile göz yaşları silerken

+bunlar burdan bir daha akmayacak ben yaşadığım sürece. Tamam mı?

Kafamı evet anlamında salladım.

O yaşadığı sürece güçsüz olmayacaktım..

Uzun bir aradan sonra merhaba. Lütfen vote ve yorum yapın. Sınır koyucam 5 vote 4 yorum. Iyi tatiller