Nerde olduğumuzu bilmeden yürüyordum. Lanet olası yerde telefonda çekmiyordu kahretsin.
+Buğra neredeyiz biz?
-Şş güzelim az kaldı sabret.
Allahım dağın başındaydık resmen.
+Ne ne ne ne dağ evi mi?
-Senden de hiçbirşey kaçmıyor doğrusu.
+Ya manyak beni nereye getirdin?
-Buraya.
+Of Ya salaklık bende zaten. Neden geliyorsam senin peşinden?
İçeri girdiğimizde şömine ve çift kişilik bir baza vardı.
+Ne yapıcaz şimdi burda?
-Gece kalıcaz.
+Ya saçmalama bizimkilerin haberi bile yok. Kafayı mı yedin sen?
-Herşey bende sen rahat ol.
+Nasıl yani?
-Seline söyledim akşam babanlara şarjının bittiğini ve tüm gece Merve'lerde ders çalışacağını söyleyecek.
+Ya ben ne bahtsız bir kızım? Dağın ortasında bir dağ evinde ruh hastası bir çocukla Kalıcam resmen.
Saat aksam 7 olmuştu ve 3 saat uyumuştum. Buğra da odunları kırıp getirip şömineyi yakmıştı.
-Sana da günaydın Melis. gerci akşam oldu ama sen bilirsin.
+İyi aksamlar o Zaman
-Acıktın mı ?
Kafamı evet der gibi salladım.
-Bakalıım dolapta ne var? Hm hazır pizza. Sever misin?
+Sevmesem bile yemek zorundayım.
Şöminenin fırınında pişirdikten sonra mutfak denilemeyecek kadar küçük bir yerde yemeğe başladık. Dışarıdaki sesler neydi?
