Yusuf yusuf
Duygularim hakim
duygularim asik
Duygularim yusuf
Olmus bir vaziyette
O sirada yusufdan bir ses yukseldi geliyorum!!! Ofkeyle iceri girdim bu adami hic sevmemeistim yusufumu utandirmis beni mahcup etmisti onun da bir gururu var demek istedim diyemedim sesilyayla birlikte ciktik sesilya anlamisti uzuldugumu oda biliyordu boyle olmamasi gerektigini dukkana gittik
Bahar!!!
Sesilya ben eve gitsem cok kizarmisin ??
Bugunluk affediyoruM
Yavasca usul usul eve dogru gidiyordum zaten uzak degildi .. merdivelerden yukari dogru cikarken aklima birseyler geldi nefret ediyordum apartmanlardan su dar sokaklardaan arabalardan evden evdekilerden gitmek istiyordum keske koy yada kasabada felan yasasaydim sevmiyordum burayi kucuk herkezin birbirini tanidigi biryerlerde olsaydim
Belki ozaman beni seven birileri olurdu buralardan gitmem gerekiyor benim bana ihtiyaci olan birilerinin yanina gitmem gerekiyor .. Su an degil belki ama eger hayalimdeki gibi doktor olursam yada tıp 'ı kazanirsam buradan istanbuldan uzaklasabilirim hatta belki bidaha hic donmem geriye...
Arkama bile bakmam ..donmem geriye kemal onu sevdigimi bile bile bana aci cektiriyordu. Yusuf ise tamamen bir muamma.. kimse sevmiyor beni seven kimse yok Allah'a inanirim bi bir tek ondan yardim dilenirim... Biliyorum rabbim bana sessizce sabret diyor icimde cikan sonsuz feryatlara isyanlara ragmen sus ve bekle diyor.. Annem beni hic sevmedi babam zaten hic yoktuuu... birseyler yapmaliyim yapmaliydim
Elbette butun bunlari dusunurken merdivenler bitmisti eve gittim odama kapandim annem iceride bagiriyordu ama kapiyi kilitledim soylediklerini umursamamak istiyordum ama ben fazlasiyla duygusal bir insanim bana dedigi her cumle beni kendimden aliyordu .
Evet artik birseyler yapmaliydim 14 yasindaki bir kiz cocugu tekrarliyorum "KIZ COCUGU"
Ne yapacaktim annem beni okutmazdi bile ;
paramiz yoktu nasil okutacakti parasi olsa bile okutmazdi karar verdim ben olmasam annem zaten uzulmezdi ben olmasam bu hayatta degisecek hic bir sey olmazdi ve ben gitmeliyfim artik gercekten gitmeliydim burdan birakmaliydim bu hayati zaten anneme yuk olmaktan baska bir sey degildim sadece sabah ekmek almaya giden bir "USAK" tan ibarettim. Belki annem sandigim insan benim annem bile degildi.
..................................
Sabah uyandigimda her gun olan vazifemi yerine getirerek ekmek almaya gitmistim eve donerken yusuflarin calistigi textil dukkanina baktim orada degildi. Kahvalti bile etmedim ciktim gittim. Sesilyalarin gelmesine epey vardi bende parka gittim oturdum saclarimi onume atarak kapattim yuzumu sanirim birseyler yapmaya ihtiyacim vardi yahut biraz dinlenmeye biraz ozlenmeye ve sevilmeye...
Aslinda bu tarz dusunmem cok yanlis biliyorum gidince belki hersey daha kotu olur diye dusunuyorum fakat iyide olabilir hersey korkuyorum karar bile veremedim bu kucuk kiz cocugu ne yapabilir yalniz basina tek basina... sanirim kendimi toparlamadan birseye karar vermemeliyim... YAda kiz kardesim sayilan sesilyadan bir fikir almadan ama zinhar izin vermez bana asla gondermez ... Ama durumu anlatirsam belki yardimda eder
