Ayumi's POV
So ito, nakarating na kami sa tuktok si Zyx. Di ko akalaing ganito pala siya ka active. Hahahaha! Tinignan ko yung paligid, grabe ang ganda! Kitang-kita ang nasa baba.
"So ..." bigla naman akong napatingin kay Zyx ng binasag niya yung katahimikan.
"Hmmmm?" sabi ko habang nakatingin pa rin sa baba.
"How are you? It's been a long time?" Sabi niya na parang nagkita na kami. anong pinagsasabi ng isang to?
"What are you talking about?" i never thought that my idol would be this crazy.
Nilapitan niya ako at hinawakan sa magkabilang balikat.
"Uhhm excuse me Z-z-zyx?" nataranta naman ako bigla baka anong gawin nito sakin. Nagpupumiglas ako pero sadyang matapang siya.
"Tingnan mo ako sa mata Ayumi!" matapang niyang sabi. Napatingin naman ako agad. Natatakot na ako. At teka? Marunong siya magTagalog? Teka naguguluhan na ako!
"M-marunong ka mag---"
"Listen, If you can't remember anything, Im GONNA make you remember. Remember me? Yung kababata mo? Nagpunta pa nga tayo dito noon eh! Diba? Tapo dito tayo naglalaro, tapos dito!" Pumunta siya sa side na may lumang upuan at tinuro niya ito.
"Dito tayo umuupo nung umiiyak ka kasi nawala pusa mo! Ang bobo mo nga sa math noon! Minsan nga ako nagaAnswer ng assignments mo eh." Hiningal siya habang nageExplain sakin. He looked worried. Nakakapagtaka?
"e-eh? Talaga?" yan lang ang naReact ko. Eh kasi naman wala talaga akong naalalang ganung pangyayari eh!
"Aish!" yan lang sinabi niya at nagWalkout.
Ano daw? Anong Aish? Ang gulo! Juice colored!
*End of day 3*
