Multimedya Yağmur hadi başlıyalım❤
Başımda çalan alarm sesiyle yataktan fırladım, o kadar kalmak istemesemde aklıma izmire taşınacağım gelmişti. Hemen saata baktığımda 6:30 du uçak ise 11:25 kalkacaktı hemen banyoya attım kendimi duş aldıktam sonra rutin işlerimi halletim ve üstümü giydim spor giyecektim çünkü nede olsa 2 saatlik yolculuk yapacaktım. Üzerimi giyindikten sonra bavulumu toparladım. Bugün yetimhaneden ayrılacaktım her şeyimi toparladıktan sonra kısa bir veda ettim arkadaslarıma. Müdür odasına gittim kapıyı iki kere tıklattıktan sonda " Gir " sesi duydum ve içeri girdim hemen " Gülçin abla çıkışımı yaptırmak istiyorum artık gitme vaktim geldi izmire taşınacağım" dedim gülçin abla " orada kalamssın kimseyi tanımıyorsun ama sen bilirsin bir sorun cıkarsa hemen ara beni olurmu " dedi kafamı evet anlamında salladım dosyaları elime verdikten sonra kapıya yöneldim ve dışarı çıktım.
Bu yetimhanede çok fazla iyi günlerim olmamıştı bu yetimhaneye geldiğimde daha çok küçüktüm hep ağlardım geceleri. Neyseki o eski günler geride kaldı. Bana bu sehirde hep ezik derlerdi neden diye sorarsanız annem babam olmadığı için ama benim hiç bi suçum yoktu ben istemezdim annem ve babamın ölmesini kimse istemezdi gözlerimin dolduğu hissettim kendi kendime söylendim 'Artık Ağlama yok' diye birkaç kere tekrarladım.
Yetimhanenin çıkışına geldim artık 19 senelik hayatım anılarım bitmişti taksi çağırdım hemen 15 dk bekledikten sonra taksi geldi bindim taksiye hemen ecrini aradım ecrin kim diye sorarsanız eğer internette tanıştıgım arkadaşım onunla birlikte sayar üniversitesine gidecektik hata aynı evde kalıcaktık ben bunları düşünürken taksi eski okulum olan anadolu lisesinin yanından geçti uzun bir baktım o okula asla ama asla bir daha bu bu şehre dönmeyecektim. Taksiye sahilin orda durmasını istedim. Benim burda gizli bir yerim vardı kimse bilmiyordu 'Yada sen öyle sen ahmak!' ahh benim iç sesim olan hayriye bende ne zaman çıkacak diye merak ediyomdum 'sen sussana be hayriye' ses gelmedi demekki gitmiş bu arada hayriyeyin kim olduğunu da anladınız neyse. Geldim işte o gizli yerime ne zaman ağlamak yada düşünmek istesem hep buraya geliyorum çünkü deniz sesi bana huzur veriyor. Ayağa kalktım ve bağırdım " bak trabzon gidiyorum asla ama birdaha dönmeyeceğim sen benden ailemi hayatımı elimden aldın artık burda duramam tebrikler kazandın" dedim saata baktığımda 10:35 di eyvah! Taksiciyi unuttum koştum biraz kaldırama çıktığımda taksici orda beni bekliyordu " özür dilerim unutmuşum " dedim taksici bana dönerek" sorun değil zaten parayı sen vereceksin" dedi bem bir şey demeden taksiye bindim ve hava alanına doğru ilerledik ve sonunda gelmiştik hava alanına taksiciye gereken parayı verdikten sonra indim bavulumu aldım elime uçağa ilerledim ve her şey tamam.
Artık hayatıma Sil Baştan başlıyorum bekle beni izmir Yağmur geliyor!
❤ Merhaba nasıl buldunuz ilk bölmü inşallah beğenmişsinizdir❤
