Dear Bryan,

Chapter Eight: I'm Sorry

"Thank you ma'am balik po ulit kayo, asan nga po pala si sir?" Sabi nung kahera

"Who's sir? Are you talking about?" Sarkastiko kong sagot

"Ma'am si sir Bryan po"

"Well, he's dating his girlfriend"

Iniwan ko mula sa harapan ko ang kahera ng coffee shop sa labas ng Dublin village. While I was walking on my way. May madungis at matandang babae na humarap sakin. May daladala siyang baso na para bang humihingi ng limos. Ibinigay ko sa kanya ang hawak hawak kong kape at kapirasong tinapay. Inabutan ko na rin siya ng kaunting halaga.

"Ah. Lola, pasensya na po, yan lang po ang maibibigay ko" nahihiya kong sinabi sa kanya

"Salamat hija, pagpalain ka dahil sa kabutihan ng iyong loob" she said

"Haha, sana nga po lola."

"Kitang kita ko sa mga mata mo, na sawing sawi ka sa pag-ibig. Nako, kung sino man siya? Pagbigyan mo na ija. Wag na wag mo na siyang pakakawalan. Sayang ang pagkakataon" mahinahong pakikiusap sa akin ng matanda.

Nako, nadali pa yata ako ng manghuhula. How did she know? Haha, bigla akong natauhan sa mga sinabi niya . I kindly nodded her, and my boyfriend was right here infront of me.

"Honey, you look so handsome today" Sabi ko sa kanya.

"Hon, alam ko na yon, haha. Natural lang, dahil perfect match tayo. Ikaw ang pinakamagandang nilalang na nakilala ko. Hon, happy 1st monthsarry for being my angelic girlfriend" sabi sakin ng sweet kong boyfriend na si Matt. Kinilabutan ako sa mga sinabi niya, Monthsarry nga pala namin ngayon, feeling ko lalong tumaas ang highwaist skirt ko. Urrr. Nalimutan ko yon, Huh!

"Hon, nagugutom ako, parang gusto kong kumain. Please? Monthsarry naman natin ngayon diba?" Sabi ko sa kanya

"So? Gusto mo ba sa starbucks? Kakain tayo ng waffles, doughnuts o kaya tiramisu?" Sabi niya sakin habang binubuksan ang pinto ng sasakyan niya.

"No, gusto ko don Please?" Masaya akong tumuturo sa bandang kanan ko, nandoon ang ihawan, probenan at tapsilugan.

"Are you serious? Talaga? Kakain ka don?"

"Alam mo ba? Na sanay na kaming pumupunta diyan ni Bryan no?" Bigla kong pagkabanggit

"Bryan ? Bryan na naman? Ilang beses ko bang sasabihin sayo, na kalimutan mo na siya? Pinaasa ka niya, sinaktan ka niya. Ang masakit pa, the two of you are freakin cheated on me!" Galit niyang idiniin sakin

"You know what Matt? Tao ako, marunong akong kumalimot at magpatawad. Marunong akong magbigay ng second chance! Tsaka, magkaibigan kami noon pa. At ayokong masayang yon, dahil sa nagkagusto ako sa kanya." Sabi ko

"Oh galit kana niyan?"

"Hindi ako galit okay? Sinasabi ko lang naman kasi yung totoo."

   Awkward lang kaming kumakaing dalawa, imbis na naeenjoy ko , pagkain ko, wala! Inuuti uti ko na lang , hanggang sa mawalan ako ng gana!

------

   Hinatid na'ko pauwi ni Matt, hindi ko siya iniimik, kinikibo at kahit sa tingin, hindi ko man lang siya tinignan sa mata. Nakakairita lang kase, tama baga namang pagselosan niya si Bryan? Dahil lang don sa nabanggit ko? Hays, ang mga lalake nga naman talaga. Wow hanggang sa narealize ko na dapat pala hindi ako nagselos kay Bryan at Claudia? See? Anong napala ko? Edi hindi tuloy kami nagpapansinan ng bestfriend of life ko!

   Kumatok ako ng bahay, dalawang beses na'kong tumawag sa loob pero walang nagbubukas ng pinto. Kakatok palang muli ako, nang biglang pagbuksan ako ni Mommy ng pinto. Tinignan ko ang oras sa relo ko, it's almost 4:35 in the afternoon.