Boba ka day!

1-Babye Abra!

Maria's POV

Hello po! (^o^/) Kilala niyo naman po ako! Hihhi! Ang ginagawa ko po ngayon ay nag lalayas. Baket? Para Masaya! Hhihih Joke lang po! Ito po ang dahilang kung bakit ako maglalayas!

Flashback!

Kaninang umaga! Habang nasa loob nang aming kubo sina inay at itay ay nag uusap. Galing ako sa aming sakahan at nag a-araro ng kalabaw. Whoo! Kapagod! Okay back to the game!

"Kailangan na nating sabihin kay Marosor na hindi niya tayo tunay na mga magulang! Hon anong masasabi mo?" Sabi ni inay

"Bakit mo naman sasabihin sa kanya Honey?" Say ni Itay

"Para masaya!"Say ni Inay. Palipat lipat lang ang ulo ko habang nakikinig sa kanila.

"Seryoso honey. Pero tama ka kailangan na niyang malaman ang katotohanan na nakita lang natin siya sa sakahan habang umiiyak dahil tinutuka siya ng mga ibon at manok." Say ni Itay

"Thama halika at thawagin nathin shiya!" Say ni Inay habang na-ngungulangot.

Ginulat ko nalang sila at tumabi kay inay habang sinasabing "HELLO PO! (^O^/)" pakaway-kaway effects pa! Dahil sa gulat ni inay ay tumalsik ang kulangot niya sa tabi ng ilong ko.

"May nunal ka pala anak!" Sabi ni Inay.

"Huh? Wala naman po akong nunal nay." Say ko. Lumapit si inay sa akin at may kinuha siya sa tabi ng ilong ko.

"Ay! Kulangot ko pala anak heheh!" Aniya

"Oh! Maria may sasabihin kmi sa iyo!" Ani itay

"Ano po iyon?" Sabi ko tinapik tapik ni inay ang balikat ko at sinabing

"Anak wag kang mabibigla." Tumango lamang ako

"Ampon kalang anak!" Sabi ni itay.

Lumaki ang mata ko at sumigaw "AAAHHHH!"

Sinampal ako ni inay "sabing wag kang mabibigla!"

"Hihih sowe pow! (^_^V)"say ko. "Pero tay! Ampon lang po ako? I cannot accept this tragedy that has happen to me! I love my cats,dogs,horses,even my kalabaw! Huhuhuh!" Say ko hihi with iyak iyak pa yan! Pwede na ako maging artista! Galing ko!

Pag lingon ko kila inay at itay nagulat ako dahil dumudugo ilong nila! "Anong pinagsasabi mo Inday Maria?! Pina hihirapan mo lang kami!" Say ni Itay

"Di ko rin alam Tay kung anong sinabi ko hihih!"say ko
"Okay back to the topic! Maria ngayon alam mo na ampon kalang anong masasabi mo?" Ani inay

"Nay,Tay,Tay,Nay masakit po dito sa puso huhuhu bakit ngayon niyo lang sinabi sakin!" Say ko

"Pasensya na anak patawarin mo kami ng itay mo." Ani inay

"Pinapatawad ko naman kayo inay pero sa palagay ko hindi ko na kayang tumira pa dito." Sabi ko sabay walk out at punta sa kwarto ko saby imapke ng mga damit

"Saan ka nmn pupunta anak?" Sabi ni itay

"Sa Maynila po maghahanap po ng trabaho.At nagbabakasakali po na makita ko a ang aking mga tunay na mga magulang wag po kayo mag-alala dadalaw po ako dito paminsan minsan tay, nay. At salamat po paa sa pag aalaga sa akin sa loob ng labing limang taon. Paalam." Sabi ko.
Palabas na sana ako nang may naka limutan ako. Tsk! Ang Ulyanin ko talaga!

"Nay may nakalimutan po pala ako."say ko.

"Ano iyon anak? Ani itay

"Uhh.. pwede po bang humingi ng pera hehe wala po kasi akong pamasahe at wala rin po akong pambili ng pagkain heheh." Kako sabay kamot sa ulo.

"Oo naman ank eto. Babaye anak!" Sabi nila.

End of Flashback!

Hihi nagpapasalamat talaga ako sa panginoon kasi napaka supportive nila inay at itay hihihi ^_^ nandito na ako sa Vigan,Ilocos sur nandito sa terminal papuntang maynila!
Hihih excited na ako! Ano kayang itsura ng Maynila?
Mababait kaya ang mga tao dun?
Saan kaya ako titira? Ano kayang trabaho ang kukunin ko?
Saan kaya ako mag-aaral?

~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~
Hihihi! Whhoo! Nagustuhan niyo po ba? Please VOTE! COMMENT! at PAKI PROMOTE po nitong story and Please Follow me po! hihihi Thank You!

-Fet