Mutluluğum Olur Musun?

İlk ders

Yılbaşının üstünden baya bir zaman geçmişti.

Yılbaşı akşamı ne mi yaptım?

O marketteki tartıştığımız çocuk nereden bulduysa telefon numaramı bulmuş ve beni aradı. Tanımadığım numarayı görünce telefonu açıp açmama arasında kalmıştım ama telefonu açmaya karar verdim ve arayan o çocuktu işte.

Bana yılbaşı akşamı dışarı çıkma teklifi etti. Daha doğrusu bu biraz emir gibiydi pek teklif sayılmazdı. Asla diye bir cevap verdiğim zaman peki o zaman evine gelir ve seni alırım evdekilere de açıklama yapmak zorunda kalırsın diye bir tehtitte bulundu. 

Bende oflaya puflaya tamam dedim ve saat 8 de seni ararım kapının önüne çık dedi. Bu çocuk sapık mıydı yahu! Telefon numaramı ve adresimi nereden biliyordu?

Annem komşuya gitmişti o yüzden arayıp işten arkadaşlarla dışarı çıkacağımızı söyledim ve böylece anneme de haber verip izin almış olmuştum.

Hazırlanmak için 1 saatim vardı  ve dolabımın kapaklarını açmış ne giysem diye düşünüyordum.

Kıyafet seçimimi kumaşından pullu hafif göğüs dekolteli bir elbise seçimi yaptım. Üzerine siyah elbiseden 1 karış uzun çok kalın olmayan siyah bir kapan giydim. Makyajımı da çok abartmayarak sade bir makyaj seçimi yaptım.

Aynaya bakıp kendimi süzdüğümdeyse görüntümden memnun kalmıştım telefonumun sesini duyunca cevapladım sadece aşağıya inmemi söylemişti.

Aşağıya indiğimde beni süzdü ve ukala bir tavırla gülümsedi.

○●○●○
1 saatlik yoldan sonra şık bir restoranttaydık.

Ve işte o an gelmişti benden ne isteyeceğini söyleyecekti.

Söylediği şeyle kahkağalara boğuldum.

Benden dans kursunda ona yardım etmemi istediğini söylüyordu.

"Sen ne dediğini farkında mısın acaba? Ben hayatımda hiç dans etmedim." Dediğimde cevabı hala beni ikna etmek istediğini belli ediyordu.

"Dans kursunda açık var ve ben tek başıma yetişemiyorum yardıma ihtiyacım var. Bence fiziğin dansa çok uygun ben sana 2 haftalık bir sürede danslara adapte olamanı sağlarım hem bence bu fiziği harcamamalısın." dedi sırıtarak.

"Bak benim sadece çalışıp aileme destek olamam lazım 2 haftamı seninle dans çalışarak kaybedemem." Dedim.

"Kendi emeğinle işini  yapıcaksın ve karşılığını alacaksın." Dediğinde biraz düşünmeye başladım.

Nasıl olurdu? Yapabilir miydim? Dans yeteneğim var mıydı?  Olsaydı bu kadar yıl nasıl fark etmemiştim? Edilmemişti?

Ama nasıl yeteneğim olsa da fark edilsin ki ben hep evden okula okuldan işe gidiyordum.

"Daha senin adını bile bilmiyorum sırf işten atılmamam için buradayım zaten." Dediğimde "Adım Batu 21 yaşımdayım babamın bana hediyesi olan bir dans kursum var ve orada insanlara dans eğitimi veriyorum küçük yaşımdan beri dans kursuna gidiyordum zaten ve yeteneğim de vardı bu kadar tanışma yeterli mi? Şimdi işsiz mi kalmak istiyorsun? Yada işinin olmasını mı istiyorsun?"

Biraz zaman kazanmak için "Peki sen benim adımı biliyor musun?" Diye sorduğumda. "Evet, Gizem Albayrak" diye bir cevap aldığımda şaşırmıştım doğrusu.

"Peki mecburiyetten kabul etmek zorundayım" dedikten sonra zaferle gülümsedi.

"Bak sakın ama sakın benimle uğraşma ben sadece işimi yapmak istiyorum"