Chapter 1: Bullied

8 1 3
                                    

Thalia's POV.

Bonjour (hello) po, pakilala ko po muna sarili ko.

I'm Mary Thalia Joyce Bernal, 17 years young. I'm studying at Sanford University, matalino po ako, at higit sa lahat mabait. Pero h7ndi po ako sikat sa school, wala ngang nakakakilala sa akin eh, except for Lea my bff. Ang tawag saking ng lahat ng students ay cheap, freak, bitch.

Back to reality, Nandito ako ngayon papasok sa gate ng campus. As ussual bulong-bulungan na naman, parang hindi na nga bulong kasi naririnig ko eh.

"Yuck, bakit ba naman kasi tinanggap yang freak nayan dito?"

"Naghihirap na ba ang University natin kaya kahit cheap tinatanggap nalang?" Kung makalait

"Kadiri naman yang mukha nya."

Nerd kasi ako kaya po ganyan sila makalait, akala kung sino.

Nasa tapat na pala ako ng room ko ngayon, kinakabahan akong pumasok pero pinihit ko parin yung pinto.

WOOSSHHH... (sound effect po ng nabubu na tubig)

Basang-basa na yung uniform ko, pagkatapos mabubu ng tubig sa katawan ko, tinapunan nila ako ng harina at itlog. Wala ng akong ginawa kundi umiyak nalang, ganito naman lagi eh.

"Yan ang bagay sayo."

"Losser!!"

"Pangit na nga, lalo pang pumangit,hahahaha." Tawan lang sila ng tawanan.

Tumakbo nalang ako papunta sa cr, sabay lock para maligo at makapag-palit.

After 15 minutes tapos narin ako, nakayuko akung naglalakad sa hallway. Ramdam ko ang tingin ng lahat ng estudyante saakin, pero hindi ko nalang pinansin.

Maya-maya

BOOOOGGSSHH..

Uh-oh, I'm dead, I'm really dead.

Paano ba naman sa lahat ng tao na pwede kung makasalubong si Monica Mendez pa, ang babaeng galit na galit sakin.

"What the heck. Are you blind, or you really did that?"

"Sorry Monica, hindi ko sinasadya."

"Hindi mo sinasadya, hoy pangit, akala mo ba papalagpasin ko tung ginawa mo sakin, pwes hindi."

*PAK*

Napahawak nalang ako sa pisngi ko na sinampal ni Monica, parang matatanggal yata yung panga ko sa lakas ng sampal nya eh.

"That serves you right freak." Sabi n7ng isa nyang alipores.

"Tabi!!" Sabay tulak sakin.

Pinabayaan ko nalang sila at dumiretso sa room at umupo sa tabi ni Lea.

"Uy bat ang talagal mo?"

"Wala, may nakasalubong lang."

"Ah."

Maya-maya pumasok na yung prof namin at nagdiscuss. Science ang subject namin ngayon.

"Ok class, tomorrow we will have a groupings. So everyone must cooperate with there groupmates."

Nagtaas na kamay yung isa kung kaklase.

"Yes?"

"Pwede po ba kaming pumuli kung sinong group ang gusto naming makasama?"

"I am the one who will choose."

Ring..

"So class, goodbye and see you tomorrow."

Sabay kaming pumunta ni Lea sa Cafeteria para kumain.

"Here comes the nerd." Sigaw ng isang babae.

"Yuck kadiri naman yan."

"Tama ka jan girl."

Di ko nalang sila pinansin, at naghanap na ng upuan saka kumain.

The day goes fine, pero maraming bulong-bulungan. Nandito ako ngayon sa bahay, kakapagod nga yung araw ko ngayon eh.

Time check: 8:30, tapos na akung magdinner. Maka-open na nga lang ng fb.

12 friend requests

37 messages

93 notifications

Wow ha, ganyan talaga kadami?

Haban tinitingnan ko yung friend request, mayroong nakahagip ng attention ko.

Adrian Kent Collen

Wahhhhhh, ang gwapo nya shucks, ma eccept na nga.

After that, messages naman ako, una kung nakita ang message ni Mr. Handsome.

'Hi Ms. Beautiful?'

'Hey gourgeous'

'By the way, I saw you this morning. You look like an angel.'

Oh me gosh, is it real, as in real?

Pagkatapos nun, natulog na ako.

________________________________________

Sory kung medyo lame sya guys, gagalingan ko nalang po next chapter.

- next chapter po dedicate ko para kay lexiememe.

Sya po kasi first na naka appreciate ng story ko..

The Nerd Turn Into A HEARTBREAKERTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon