Sen bana sustun susalı,
tüm şiirler hüznü, tüm şairler gidişini anlatır oldu.
Ben hep ısrar ederdim aşk sana yakışır diye,
gözlerin ise yalnızlığın yakıştığını söylerdi,
ve artık aşkın katresine el sürmez oldum yüreğimin acısından,
neden mi? Yoksun...
Aynalara yalnız bakalı sensizliği sessizlik geçer oldu.
Keşkelerim kaldı sende,
birde umudum.
Sen huzur kokuyordun gönül bahçemde,
Ve huzur artık sensizlik kokuyor,
neden mi? Yoksun...
