Ozamanlar daha 9 yaşındaydım henüz hiç kavga etmemistim o güne kadar. bakkaldan bi paket cips aldım eve doğru gidiyordum karşıma kardeşler çıktı ben onlara öyle diyorum. bana doğru yaklaşıyorlar bende ne yapacagimi düşünüyorum çünkü herzamanki gibi rahat bırakmayacaklar. iyice yaklaştılar bakıyorlar gülüyorlar iyice sinirlerimi bozuyorlar ama iki kişiler bisey yapamayacağımı biliyorum bu durumdan nefret ediyorum içim içimi yiyor. yanıma geldiler benimle yavru kediyi mıncıklar gibi oynuyorlar sesimi çıkaramıyorum korkuyorum elimden cipsimi aldılar ve kulağımı çekerek gittiler bu durum deli ediyor beni ne zaman çıksalar karşıma böyle şeyler yapıyorlar. bi keresinde dondurmamı aldılar,pantolonumu indirdiler,kısa boylu olan kulağıma tükürmüştü bi keresinde yine yaptılar yapacaklarını. eve doğru başım önde gidiyorum başım önde çünkü utanıyorum sokak ortasında ben hiçbişey yapamazken onların bana bunları yapması koyuyo açıkçası karşılık versem dayak yicem. bi başkasınada anlatamıyorum utancımdan kendime küs şekilde eve gidiyorum annem anlıyo tabi neyin var senin böyle iyimisin?
İyiyim deyip gecistiriyorum. korkak bi insanım annemin yüzüne bakmaya utanıyorum akşama kadar odamdan çıkmıyorum akşam olunca annem ekmek almak için sesleniyor bana kardeşlerle tekrar karşılaşmamak için dua ediyorum daha fazla yerin dibine giremem parayı alıyorum çıkıyorum fırın iki sokak assagida fırına girene kadar çıkmadılar karşıma donerkende çıkmasınlar diye dua ediyorum sürekli. parayı uzatıyorum amca 2 ekmek diyorum ekmekleri alıyorum ve eve dönüyorum yolda benim yaşımda bi çocuk kardeşiyle beraber biseyler almış eve dönüyorlar küçük kız ne kadarda güvende hissediyor kendini acaba benimde kardeşim olsa yanımda bu kadar güvende hissedermi kendini ? Hissetmez tabiki aptal sumsugun tekiyim ben neyse yola devam ediyorum kardeşler hala ortalıkta yok diyodumki yine çıktılar karşıma az önce ne dedim ben aptal sumsugun tekiyim dedim kendime. değilim ileride benimde kardeşim olabilir kardeşler benim kardeşime zarar verebilir buna izin veremem biseyler yapmam lazım aptal değilim aptal değilim iyice yaklaştılar ekmekten biraz kopardı yedi ufak boylu olan kulağıma biseyler sokuyor artık daha fazla dayanamicam.
İlk defa kardeşlerin yüzüne karşı konuşuyorum çok heyecanliyim
-rahat bırakın beni !
-Oo ufaklık konuşabiliyormuş bakın
Onlarda bana ufaklık diyolar heralde bu daha çok canımı sıktı.
-Seni rahat bırakamayız ufaklık yoksa içimiz rahat etmez.
-Bırakın yoksa kötü olur dedim gergin bi ses tonuyla
-Ne olacakmış bırakmazsak
Ne olacağını bende bilmiyodum ama biseyler yapmam lazımdı sinirlerim ve korkum en üst çıtada uzun boylu olan sağ eliyle saçımı çekti bende daha fazla dayanamayıp sağ elimle sol gözünün üstüne sağlam bi yumruk attım. birden geri sıçradı çok şaşırdı ve acı çekiyordu bende çok şaşırdım kendime naptim ben asıl soru nasıl yaptım bilmiyorum ama çok rahatlaticiydi kendimi çok iyi hissediyordum yanındaki kısa boylu hemen uzun boylunun yanına gitti gözüne baktı gözü kızarmıştı oda korktu ve hemen koluna girip uzaklaştılar benden uzun olan giderken yüzüme bakıyordu bende eve doğru devam ettim ama çok tuhaf hissediyordum kendimi rahatlamış hissediyordum iyi hissediyordum kendimi eve gittim ailemle beraber yemek yedim ailemin yüzüne bakarken çekinmiyordum o gece öyle rahat uyudumki anlatamam sabah oldu kahvaltımı yaptım biraz televizyon izledikten sonra kendime dondurma almak için bakkala çıktım dondurmamı aldım eve dönüyorum içimde artık o korku yok karşıma çıkmasınlar diye dua etmiyorum ama yinede tedirginlik vardı.
Sokağın obur ucunda yine gördüm bunları gözü iyice morarmıştı elimde dondurmamı alicaklardi kesin yaklaştılar yaklaştılar ve kısa boylu olan yüzüme baktı geri çevirdi hemen. hiç birşey yapmadılar yanımdan öylece geçip gittiler o zaman anladimki sesin çıkacak yoksa elinden dondurmanı sürekli alırlar o günden sonra gerektiği yerde kendimi gösterdim şimdi 20 yaşındayım ve 11 yaşında bi kız kardeşim var o gün o yumruğu atmasaydım belkide kardeşimle gezecek cesaretim olmazdı. hayatımda hep bi engel olurdu ve ben o günden sonra engelleri kaldırmayı öğrendim.
