Hayat

MUTLULUK ZAMAN ALIR

Biliyordum aslında mutluluğun zaman aldığını ama ben zamana karşı yarıştım hep bir yarış içerisinde çünkü biliyordum ki zaman her zaman kötü felaketlere yol açardi.
O yuzden ben durmaksizin yanlizlika kimsesizle başa çıkmaya çalıştım hep ne kadar zor olsada.Yeni bi sayfa açmaya karar verdim bugün eskileri geride bırakıp kötü anlarımı..
Ilk işim odamın camıni açmak oldu ne demişler güneş girmeyen evden hasta eksik olmazmis bunun icin temiz sayfa icin ilk once ışık gunes huzur gerekliydi.,giyindim güzelce annemim parfumuden sıktım resmen annem gibi kokmustum her nese kapiya çıktım mavmavi hava biraz deniz havasi almak iyi gelebilirdi ve deniz kenarında yürüyüş yapama koyuldum.Artik kendimi yanliz hissettmiyorum eskisi kadar daha da mutluydum .. Yüzümden tebessüm eksik olamazdi mutluydu küçük 2 yasindaki kadin..Keşke hayatta da anne baba kokusundan parfüm yapsalarda güven koksak biraz;!
Her neyse karşınızda artik kendinden emin mutlu bir kadın vardı ve artık yanliz da degildi annesinin kokusu babasının yaninda olma hissi onlar ölmemişti ben onlar hep benimleydi kokuları kalpleri topraklari burnumda tutuyordu onlarin...
Zamanım akıp geçti ve artık o kişi mutluluk huzur karşıma çıktı yani AŞK kapıyı çaldı aniden ve en mutlu bi sekilde elim ayagima dolandı sanki bi an unuttum yaşadımi cennettemiydim yoksa "kaldımı ki bu devirde huzur veren adamlar"
Galiba bende şansliydim yuzume gulmustu kader ALLAHIN SEVGILI KULUYDUM BENDE ne desem azdi bu duygunun yaninda kelimelerle anlatilmayan duygu yani AŞK evet evet ben KADER YÜK 'e aşk carpmisti,aniden ansızın, beklenmedik bir anda ama adım gibi kader'de gulmustu yüzüme ''Ağlarken sesim çıkmasın diye tuttuğum nefeste boğulup öleceğim.'' Derken yanilmistim şimdi ise aşktan, mutluluktan ölecektim...