Kostschool ft B-Brave

Chapter three

Jai

'Waarom ging je gisteren zo vroeg weg?' vraagt Kaj terwijl we met z'n vijven door de gangen lopen van school. 'Ik had geen zin meer,' mompel ik. 'Jai, stop,' zegt Samuel terwijl ze alle vier stoppen met lopen. Ik stop ook en kijk ze aan. 'Er is wat met jou aan de hand deze dagen, en jij gaat ons nu vertellen wat.' Ik zucht en kijk naar ze. 'Er is niks,' lieg ik. 'Jawel.' De meiden komen er aanlopen en de jongens kussen ze. 'Dit is wat er is,' zeg ik super geïrriteerd. De jongens kijken op. 'Dat jullie dat niet doorhebben! Sinds jullie iets hebben met de meiden kijken jullie niet meer naar me om! Hoevaak per week lig ik alleen in de kamer, waar we met z'n vijven horen te liggen? Hoevaak zijn jullie met hun bezig terwijl ik jullie hulp nodig heb? Weet je hoe ik me voel? Vervangen!' Ik loop boos naar buiten en loop naar huis. 'Jai!' Iemand grijpt me arm en het is Samuel. 'Wat?' zeg ik boos. 'Het spijt-' ik onderbreek hem. 'Waag het niet om 'ons' te zeggen? Want jij bent de enige die hier nu is, en al zou je 'me' zeggen je meent het toch niet! Aangezien niemand van jullie het door had totdat ik het zei!' Ik kijk hem boos aan. Samuel slikt en kijkt me aan. 'Ik ben er klaar mee,' zeg ik. 'Ik ga weg.'

Farah

We komen thuis van school en we lopen gelijk door naar onze kamer. 'Ik ga even kijken of Jai op onze kamer zit,' zegt Dioni. We knikken en Dioni lopen terug. Niet veel later komt hij terug met een brief in zijn hand. 'Jongens, Jai is echt vertrokken,' zegt hij. 'Wat?' zegt Kaj die rechtop gaat zitten. Dioni begint met voorlezen;

Yo, aangezien ik helemaal klaar ben hier ben ik weg. Ik ga mijn familie opzoeken en hopen dat zij wel om me geven. Kom me ook niet opzoeken (niet dat jullie dat zouden doen; jullie geven toch geen ene kut meer om mij) so have fun! Met jullie vriendinnen. Aju

We kijken elkaar aan. 'Fuck,' zegt Samuel. 'Eten!' horen we Sara roepen. 'Zou Sara het al weten?' vraag ik. 'Denk het wel,' zegt Dioni. Ik knik en we lopen naar beneden. Dioni pakt mijn hand en gaat naast me zitten. 'Waar is Jai?' vraagt Sara. 'Uhm...' De jongens kijken elkaar aan. 'Hij is weg,' zegt Samuel. 'Hij wou hier niet meer leven... door ons,' Dioni mompelt het laatste en Sara kijkt ons boos aan. 'Weten jullie ook waar hij naartoe is?' vraagt ze. Dioni geeft haar het briefje en als ze die geeft gelezen kijkt ze niet boos maar woedend. 'Dit kan niet jongens!' zegt ze boos. 'Jullie zorgen naar dat hij terugkomt!' 'Dat wie terugkomt?' vraagt Alessia die erbij komt zitten. Fuck, ze weet helemaal van niks. 'Uh Jai,' zeg ik. 'Waar is die dan?' vraagt ze. Sara geeft het briefje en Alessia kijkt ons slikkend aan. 'Morgen moet hij terugzijn,' zegt Sara waarna ze weg loopt. We zuchten en ik neem een hap. 'Hoe gaan we dat doen?' vraag ik. 'Laten we beginnen met bellen,' zegt Leanne. Iedereen knikt en na het eten lopen we naar de kamer van de jongens. We gaan op allemaal bedden zitten. 'Welk bed is van Jai?' vraagt Alessia. Dioni wijst ernaar en ze gaat erop zitten. Silya komt binnen en kijkt ons aan. 'Ik ga helpen, niet voor jullie, maar ik wil Jai terug,' zegt ze. De jongens rollen met hun ogen en ze gaat zitten. 'Wie belt?' vraagt Dioni. 'Laat mij maar,' zegt Silya. Silya belt naar Jai en na een wat wachten legt ze haar mobiel weg. 'Hij neemt niet op,' zegt ze. 'Alessia,' zeg ik. Alessia kijkt me aan. 'Waarom ik?' 'Nou, Jai mocht jou graag,' zegt Dioni. Alessia pakt haar mobiel en belt Jai. 'Hee,' zegt ze. Yes! Alessia knikt soms. 'Waar ben je?' vraagt ze dan. 'Nee nee, ik ben alleen.' Na een tijdje hangt ze op en staat ze op. 'En?' vraagt Kaj. 'Ik haal hem op, maar ik moest alleen,' zegt ze. We knikken en Silya staat op. 'En ik ook,' zegt ze. 'Nee, dat wou die niet.' Silya kijkt haar arrogant aan en Alessia loopt weg.

Alessia

'Jai,' sis ik. Ik loop het bos verder in en uiteindelijk zie ik een meertje. Ik loop erheen en Jai zit daar. 'Jai,' zeg ik. Jai kijkt op en glimlacht zwak. Ik ga naast hem zitten. 'Gaat het?' vraag ik. Jai schudt zijn hoofd en begint te huilen. Ik knuffel hem voorzichtig en hij drukt zijn hoofd in mijn nek. 'Ik ben mijn beste vrienden kwijt aan meisjes,' huilt hij. Ik laat hem uithuilen en aai ondertussen door zijn haar. 'Je bent ze niet kwijtgeraakt.' Jai kijkt op met rode ogen. 'Niet?' snikt hij. Ik schud mijn hoofd en veeg zijn tranen weg. 'En ze willen je terughebben.' Jai slikt en kijkt weg. 'Ik wil mijn familie zoeken,' zegt hij. 'Hoezo wil je dat zo graag?' Ik kijk hem aan. 'Ik denk... Ik heb nooit echt een familie gehad en ik wil weten hoe dat voelt,' zegt hij hees. 'Laten we een deal maken,' zeg ik. Jai kijkt me aan. 'Wat voor een deal?' 'Jij komt terug en ik ga je helpen met zoeken,' zeg ik. 'Wil je dat doen?' Hij kijkt me met ogen aan die iets blijs uitstralen. Ik knik en hij knuffelt me. 'Bedankt.'