Kayıp Sırlar

Olmadı Başka Yerlere Gideriz

Bazen gitmek ister insan.Bazen sessizce bazende gürültülü.Kimse duymasın istersin bazen gittiğini kaçtığını,yenildiğini duymasınlar diye.Bazen gürültü yaparak gidersin belki dur gitme diyen olur diye.İlk gitmek istemem bunda 1 yıl öncesiydi sanırım.Çok gürültü yapmıştım gitme dur diyen olsun diye,kimse demedi.Sessizce gitmek istedim sonra ikisini de beceremedim.Ben Azra Aydın,16 yaşındayım.Annemin bebeği,ablamın biricik kardeşi ,arkadaşlarımın neşe kaynağı,sevdiğimin nefret beslediği.Her insan gibi defalarca kazık yedim,her gece hayaller kurarak uyuyup,her sabah o hayallerimin gerçek olmamasıyla yüzleşen sıradan bi insan.Bazılarının özendiği,bazılarının iyi ki böyle bi hayatım yok dediği bi yaşantıdayım.Herkes gibi güçlü görünmeye çalışan,aslında burdan bakınca durumların pek de öyle olmadığı bi insan.Kimilerine göre çocuk,kimilerine göre ergen,kimilerine göre düşüncelerimin benimsendiği sıradan bi hayatım var.Anadolu lisesi 10. sınıf öğrencisiyim.Ailem ve bi kaç arkadaşım dışında sıralayacak pek de birşeyim yok.Fakat sıralayacak,yaşayarak bitirdiğim ama yazarak bitiremeyeceğim bir çok hayalim var.Herkes gibi.Yazmayı severim,sabahlara kadar bazen,güneş doğuncaya kadar,belki de batana kadar.Tek başıma olduğum her an yazabilirim.Elime yazabilecek bi kaç şey verseler sevinirim.Yazmak yarayı açmak değil,sarmaktır.Yazan bir insan ya çok hayal kurar olmadığı hayallerini yazar,yada aşık olmuştur yazar.Ben şair değilim,ben yazar değilim.Ben henüz 16 yaşında yıkılan hayallerimi izleyen sıradan birisiyim.Yaşadığım yerde deniz yok mesela,öyle kafam kızınca sahile falan inemiyorum.Gidecek fazla bir yerde yok aslında.Odama kapanıp yazarım o yüzden.Yazmanın sevabı da yoktur günahı da,yazmak yarayı sarmaktır,yazmak kendine iyi bakmaktır.Giderken ''Hoşçakal ,kendine iyi bak'' demiştin.Hoş kalamadım ama kendime iyi bakıyorum