Elını omzuna atmıştı.Benı gorünce bırden hızlandı''Ne işin var burda''deyınce yanındakı kız'' bıraz kıbar olmayı denesen'' dedıgınde acıksa bıraz sasırmıştım.Sonuçta yanındakı yakısıklı yerıne benı savunmustu. Ismının mert olduğunu söyleyen kaba çocuk ''Ne var ne ıstıyorsun '' dıye tekrarlayınca telefonumu burda unuttum sanırım,dedım. Yanındakı kız ''kuzen sen evıne kızmı getırdın deyınce kızın kuzenı oldugunu anlamıstım.
''Ha su telefon'' derken anahtarı bana atınca havada yakalayıp ''Evde benı bekle''dedi.Bende hızlıca neden dıye sordum.''Kuzenımı evıne bırakıp gelıcem''dedıgınde yanındakı kız''Benı bırakmana gerek yok arkadasım gelecek ve geldı dedıgınde arkamızdaki spor arabaya baktık.Kız yanımızdan hızlı adımlarla uzaklastıgında Mert''kapıyı acmıcakmısın?''yoksa''Burda soguktan ölelimmi''dedi.Bende hızlı davranmaya calısıp kapıyı açtım.Ve bırlıkte eve gırdık.Mert"Ben duş alicam"dedi.Bense"Telefonum diye tekrarladım"."Yerini bilmiyorum ara bul"diye tersleyince"Telefonunu ver" dedim."0535..."diye başlayınca "Hayır hayır telefonunu ver telefonunu çaldırcam"dedim."Ha öyle desene sarı"dedi.
Telefonunu uzatıp, "mesajlarımı
okumazsan sevinirim"dedi.Bende hizlica"Mesajlarına merak değilim "dedim.Dusa girdiğinde telefonumu aramaya başlamıştım. Telefon bahanesiyle evide gezmistim.Gözüme çarpan bu odanın kararını açtığımda daha doğrusu açmaya calistigimda kapanın kilitli olduğunu anlamam pekte uzun sürmemisti .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENDEKİ BEN
Teen FictionBırgün merak ettıklerinin kendi gerçekleri olduğunu anlayıncaya kadardı hayatı!!! Pekıya hayat Duruya ikinci sans verecekmi??!! Ya Vermezse
