Kendime Yeni Bir Ben Lazım !

eski park

2. bölüm

Antalya 'da ki garaja geldiğimde teyzemi ve eniştemi banklardan birine oturup beni beklerken gördüm " Teyzee " diye seslendim ve koşarak ona sarıldım beni gördüğüne çok sevindi ve kemiklerimi çıkarana kadar sarıldı , eniştemede sarıldıktan sonra benim bavullarımı aldı ve birlikte arabaya doğru yürüdük eve gelene kadar teyzem ne kadar büyüdüğümü ve güzelleştiğimi söyleyip durdu , uzun süre görüşmemiştik ve artık eskisi gibi bakımsız değildim yazın iki ay boyunca yaptığım düzenli sporla fazladan kilolarımdan kurtulmuştum güzel bir fiziğe kavuşmuştum , dağınık ve özensiz olan saçlarıma uygun olan şampuanı bulup belime kadar uzanan saçlarımın daha parlak ve canlı görünmesini sağlamıştım ve en önemlisi tarzımı değiştirmiştim ve tüm güzelliğim ortaya çıkmıştı yüzüm zaten pürüzsüzdü ve mavi gözlerim dahada güzel görünmeme sebep oluyordu onca sene bakımsızca dolaşarak kendime yazık ettiğimi yeni anlamıştım şimdi tek yapmam gereken utangaçlığımdan kurtulmaktı.

Teyzemlerim evi gerçekten mükemmeldi kocaman bahçesinde havuz olan iki katlı bir evde yaşıyorlardı , üst katta bulunan büyük bir odayı benim için hazırlamışlardı küçüklüğümden beri bu oda hep benimdi . Eşyalarımı yerleştirdikten sonra aşağı kata indim ve büyük yemek masasında teyzemin lezzetli yemeklerini yedik , benim için yemekleri kendisi hazırlamış hizmetçiye hazırlatmamıştı. Canım teyzem.

Yemekten sonra odama çıktım kot şortumu ve beyaz bol t-shirt ümü giydip teyzemden dışarı çıkmak için izin istedim.

Dışarı çıktığımda eskiden ailecek geldiğimiz parka gittim , burası bana huzur veriyordu . Hava karardığı için çok az kişi vardı , babamın beni küçükken salladığı salıncağa oturdum yavaş yavaş sallanmaya ve düşünmeye başladım bir an aklıma eski sevgilim geldi birbirimizi gerçekten çok sevmiştik ama onun kötü huyları yüzünden ayrılmıştık nerdeyse bir senedir kimseyi sevemiyordum yalnızlıktan bıkmıştım artık. Herhalde bidaha kimseyi sevemeyecektim aşktan beklentim bitmişti ben bunları düşünürken birden hiç yapmadığım bişeyi yaptım kimseye aldırmadan şarkı söylemeye başladım , zaten sesimi duyabilecek kadar yakınımda olan kimse yoktu , sanırım kendime en uygun şarkıyı bulmuştum.

Şimdi bana öyle birşeyler Söyle ki durup dururken

Tam hayattan vaz geçerken Beni aşka inandır.

Of ki ne of, bir daha of...

Az daha dayan Son bir dilek alacağım var Kayıp giden yıldızlardan

Of ki ne of Bir daha kim duyar sesimi?

Ya bu kader baştan yazılsın ya da hayatın kendisi

Nasıl silinir ben bilemedim yüzümden yaşam izleri.

Nakaratı yeniden söylemeye başlamıştım ki birden başka bir ses duydum bana katılmıştı oda nakaratı söylüyordu hemen sustum şaşkın bir şekilde başımı yerden kaldırdım ve sesin geldiği yöne baktım yanımdaki salıncakta oturuyordu esmer saçları sokak lambasının vurduğu ışıkla parlıyordu bana baktı ve koyu mavi gözleri ile gülümsedi gerçekten çok yakışıklıydı , şarkıyı söylemeye devam ediyordu bende gülümsedim ve olayın şokunu atlattıktan sonra yeniden şarkı söylemeye devam ettim , bu inanılmazdı tanımadığım biri ile gözlerimizi birbirimizsen ayırmadam şarkı söylüyorduk...