Içimdeki korkularla okula adımımı atmıştım. Selim'i hiç görmemiştim bugün. Yavaş adımlarla sınıfa girecekken Selim kolumdan tutup okulun bahçesine çıkardı. Neler yapacağından habersizce onu izlemeye başladım.
"Bahar sana ikinci ve son kez soruyorum. Cevabımı alınca bu okulu da bu şehri de terkedicem."
Inanmiyorum ben teklifini kabul etmesem benim için dediklerini gerçekten yapar mıydı?
Okul bahçesinde herkesin önünde ellerimi tuttu ve önümde diz çöktü.
"Bahar ben hayatımda ilk defa böyle garip duygular hissediyorum. Senin de beni sevdiğini biliyorum. Kimseden korkmadan benim ilkim ve sonum olur musun?"
Bende onu seviyordum onun da beni sevdiğine inanmak istiyordum ve bende herkesin önünde boynuna sarılıp kulağına fısıldadım.
"Ben senin sonun olacağım merak etme benden kurtulamazsın."
"Benim sonum senden gelsin ne mutlu bana küçük hanım"
"Hala bana küçük hanım diyorsun"
"Peki sevgilim o zaman elimi tut da kantinde birşeyler içelim."
"Peki canım hadi gidelim" dedim ve Selim'in elini tuttum.
Kızların bana bakislarindan korkuyordum. Ama yanımda Selim olduğu sürece kimse bişey yapamaz.
Artık sen ben yoktu BİZ vardı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Taş Gördüm
RomanceÜniversite hayatı herkes için aynı midir? Belki de yeni aşklar insanı değiştirir... Benim hikayemde böyle başlıyor. Âşk ne kadar güçlü bir duygudur ki herşeyi göze almaya bile değer ya da herşeyden vazgeçmeye ...
