Bitter turns to Sweet

Chapter 1

Nica Alexis P.O.V.

I'm Nica Alexis Montez 19 year's old hindi ko na kailangan iditalye lahat dahil sa bandang huli kahit sabihin ko kung anong buong pag katao ko maiiwan pa din naman akong mag isa. Langya pati ba naman pag papakilala ko humuhugot ako. Hahaha Ganto ba talaga ka pag na iiwan? Hirap kaya try mong maiwan ng taong mahal mo ang sakit sobra.

"Hoy! Nics!"

"what the F!!! Ano ba Mariez maka sigaw ha?"

"Sabi ko kase uuwi na ko mauuna ko sayo di ka kase nakikinig jan!"

"Oh sige mauna ka na sanay na naman akong na iiwan e"

"langya ka nics tigilan mo nga ako jan sa mga kabitteran mo. Hahahaha"

"Hahaha sige na lumayas ka na nga."

"okay mag kikita pa kase kame ng FOREVER KO EH"

"Gaga walang ganun iiwan ka din nun"

"Bitter alert!"

"Lumayas ka na nga."

"Yahhh! Bye na ingat ka na lang pag uwi mo."

"Sige kaya ko ang sarili ko sige na bye!"

Nag tataka siguro kayo kung bakit ako ganto ka bitter no okay papahapyawan ko kayo ng konti tungkol sa naka raan ko.

Flashback....

"Nics?"

"what?"

"Can I talk to you?"

"Yes! para saan ba?"

"Dun muna tayo sa resto mag usap"

"Okay sige wait lang"

Nsg punta na kame sa resto na lagi namen kinakainan.

"Why do we need to talk now may problema ba?"

"No!"

"Then what?"

"I have to tell you something"

Ano ba kasing gusto nyang sabihin sakin at hindi nya ko madiretso sa tagal na namen mag karelasyon ngayon lang sya naging ganto hindi kaya makiki pag hiwalay na sya sakin? wag ka ngang mag isip ng ganyan nics! parang kong baliw dito na nag tatalo ang isipan ko.

"Ano nga?"

"Gusto ko ng maki pag hiwalay sayo"

"Bakit?"

"Nahihirapan na ko hindi ko na kaya"

"San banda ka na hirapan ha? ngayon ka pa ba susuko after 3 years sa dami na natin na lagpasan ngayon pa?"

"Basta ayoko na nahihirapan na ko"

"Ipaintindi mo naman sakin kung saan ka ba na hihirapan ha? Napaka unfair mo naman akala ko all this time okay na okay tayo tapos bigla ka na lang makiki pag hiwalay ng ganyan ano dahil sa walang kwentang dahilan napaka daya mo naman." Hindi ko na napigilan at kusang ng pumatak ang mga luha ko sa mga mata ko.

"No. Nics hindi mo kase ako na iintindihan eh."

"eh ang tanga mo din pala no? Ano bang sabi ko sayo di ba sabi ko ipaintindi mo nga ganun na lang ba kahirap sayo iexplain yun ha? Okay lang sana kung niloko kita kaya mo ko iiwan kaso hindi iiwan mo ko na nahihirapan ka na. Saan? Ngayon hindi mo naman masabi sakin kung ano bang nag papahirap sayo lahat ng problema na lagpasan natin tapos ngayon hindi mo naman masabi kung bakit."

"Basta Nics ayoko na gusto ko ng maki pag hiwalay!"

"Eh p*t*ng ina naman pala talaga eh ano yun ganun ganun na lang after 3 years na gising ka na lang isang araw na ayoko na suko na ko hindi ko na pala kaya masyado na kong nahihirapan kaya iiwanan na kita!" tuloy tuloy pa rin sa pag agos ang mga luha.

"Tama na nics wag ka ng umiyak please!" hinawakan nya ang mga kamay ko.

"No! wag mo kong mahawak hawak gusto mo ng maki pag hiwalay di ba? sige pag bibigyan kita pero sana hindi mo pag sisihan ang ginawa mo. Sana naging masaya ka sa naging desisyon mo kung dito ka sasaya sige pag bibigyan kita kahit na sobrang sakit neto para sakin."

"i'm sorry nics!"

"It's Okay!" sabi ko nun sa kanya sabay ngiti ng mapait.

"Sorry talaga."

"Wala ng magagawa yang sorry mo dahil na saktan na ko sige na malaya ka na."

"Remember this. Sobra kitang minahal at mahal pa din kita kailangan ko lang siguro na bitawan ka. I love you Goodbye!"

----end of flashback----

Oh di ba iniwan ka dahil nahihirapan na sya nakaka tanga dahil hindi man lang nya sinabi sakin pinakang reason kung saan ba sya nahihirapan basta ang sabe nya nahihirapan na sya. eh saan ba kasi kaya ayun hanggang ngayon bitter pa rin ako kahit isang taon na ang nakaka lipas simula nung nag hiwalay kameng dalawa. May pa mahal mahal ka pang na lalaman iiwan mo din pala akong hayop ka hayts!!! Pag ako talaga naging presidente lahat ng mang iiwan ipapakulong ko. HAHAHAHA para wala ng mga taong masasaktan at maiiwan kung ganun. hahahaha Bakit pa kase na uso ang pang iiwan eh siguro kung hindi na uso yun ang saya siguro ng mga tao ngayon.