Crush 16

79 4 0
                                    



Tristan's POV:


"Alexandra Lyn Montero!" Sinigaw ko ng sinigaw yung pangalan niya habang tumatakbo ako pero fvck hindi effective . Hindi niya naririnig. Nakita ko nalang siya nakapasok na ng eroplano.

Alex....

"Sorry bro, hindi mo na siya naabutan." Sabi ni Adrian

"We're very sorry Tristan." Sabi ni Mich.





And i'm just kneeling here crying nothing to do. I'm like a statue crying without Alex.

Alexandra Lyn Montero...


I love you, I really do.






A/N: This is a author's note, sorry guys pero not all Lovestory have Happy Endings. Saklap!
























"Tristan tama na! Wag mo nga sirain ang buhay mo, pano pag bumalik si Alex at makita ka nyang ganyan sa tingin mo matutuwa siya?!" Sumbat nila sakin.

"Wala kayong pakialam. I deserve this! Kulang pa nga 'to eh, masyado kasi akong torpe at manhid." sabi ko tsaka inubos yung natitirang laman sa baso ko, hard drink.

"Oo tristan! Manhid ka! Napaka Manhid mo. Diba mahal mo si alex? Kong mahal mo si alex tristan tigilan mo yang katarantaduhan mo! Gagyou." Sabi ni Mich


"I really love her, i'll wait for her." Sabi ko tas umalis na.

Narinig ko pa sila mich na sinabihan si Adrian na sundan ako.









Seconds...

Minutes...

Hours...

Days passed...

Weeks...

Months...

And Years...




Walang communication, still her i'm still waiting her na someday magkita ulit kami. I miss her smile, laughters, being cool person, her presence, her angelic face. I miss a lot of her. I will not loosing hope alex, mag papaka strong ako just for you.


I love you...





A/N: Akala ko end na hahaha. Nalalapit na po ang pagtatapos nito. Thankyouuu so much! Sa mga readers na nagbabasa ng story ko sana hanggang sa huli nandyan padin kayo. I have my second story Fangirls Dream sana suportahan niyo rin yun, all my stories. Thankyou lovelots!

VoMents. Spread this Story. Thankyou. Godbless.

xoxo

-Barbiexx

Crush (Short Story)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon