Crush (Short Story)

Crush 15

Tristan's POV:

7:30 am

Kumakain kami ng Breakfast ni Adrian. At kong alam niyo lang itong si Adrian balak mag breakfast sa SB at sagot
ko pa daw takte! Gastos ko pa =_=

Dito na nga lang makikitulog. Pinagluto ko nalang siya tutal maruong din ako magluto kaysa naman pupunta pa kami ng SB uubusin niya lang laman ng wallet ko at umagang-umaga nagbabalak mag chixx nakutusan ko nga.

"Ayos itong secret mo bro ah? Marunong ka pala magluto nice! Turn on ito sa mga chixx." sabi ni Adrian. Tsss

"Ulol dami mong alam! Puro babae nasa utak mo. Teka kuha lang ako ng tubig sa fridge." Sabi ko sakanya tsaka tumayo.

Kriiiiinnnnnnng!

Napalingon ako kay adrian.

"Bro may tawag ka!" Sigaw ni Adrian at hinagis sakin ang phone ko. Tae! Buti nalang nasalo ko. Gags talaga.

Hoy Tristan Cloyd Park! Asan kana? Este asan ka?!

Si Mich?

"Oh mich napatawag ka, bakit pala?" Sabi ko sakanya. Nafifeel kong may mangyayaring hindi maganda.

What?! Taena hindi alam ng isang 'to!

Si prince naman. Wtf! pinagpapasapasahan yung phone kong sinabi nalang nila. Tch

"Ano bang meron?! Tangina kong sinabi niyo na eh di tapos! Daming satsat eh." Nakakainis.

Sht naman tristan! Mas mabuting pumunta kana ngayon sa Airport si Alex. She's living... 8:00 am flight niya papuntang NYC, kaya tristan for Petesake dalian mo na!

Galit na sabi ni Andrea halos mangiyakngiyak na siya.

Ba't kailangan ako?

Hindi ba nila mapipigilan si alex na umalis? Mga kaibigan sila ni alex.

Ba't parang ako pa ang kailangan nila dun para hindi tuluyang umalis si alex?

Pinatay ko ang phone ko at dali dali pumunta sa Garage masasayang lang ang oras kong mag kokotse pa ako, mag momotor nalang ako.

Please... Alex wag kang umalis, wag mo iwan ang mga kaibigan mo lalo na ako. Ayokong mawala ka, Alexandra Lyn Montero

Mahal na mahal kita...

"Hintayin mo ako alex..."

Tumingin ako sa wrist watch ko at 10 minutes nalang. 10 Freakin' Minutes! Hindi ko pa nasasabi ang feeling ko sakanya kaya naman...

Lord minsan lang ako humiling sa inyo nagmamakaawa po ako please wag mo muna siya paalisin...

Nandito na ako sa airport, at taena na guard ayaw ako papasukin buti nalang nakita ako nila Prince they distract the guard kaya nakapasok ako. My Saviors!

Hinanap ko ng hinanap si Alex kahit saan. 2 minutes, tumulo na luha ko i'm loosing hope pero hinahanap parin siya ng mga mata ko. Finally! I saw her papasok na siya ng gate. Fvck.

Tristan takbooooo!

A/N: Biten. Ano sa tingin niyo nahabol ba ni tristanpogi si Alex o hindi?

VoMents. Spread this Story.
Thankyou. Godbless.

xoxo

-Barbiexx