Er gingen dagen, weken en zelfs maanden voorbij.
Eva zat nog steeds op het schip, en in haar coma.
Wat duurde het toch lang, de tijd moest een beetje aanmaken.
Eva moest opschieten, ze zat zo te denken.
Van waarom duurt het zo ongelovelijk lang, later kwam ze er achter dat de tijd al een paar dagen was stilgezet.
Hoe langer ze wachtte met actie ondernemen, hoe erger het werd.
Alle mensen verloren fantasie, hoop en het geloof, zodra ze niks meer bezitten qua verbeelding.
Worden ze grijs, geen huidskleur meer, dus geen zielenkleur meer.
Dat was het begin van de vergrijsing.
Mensen in deze wereld hadden iets nodig om zichzelf te kunnen redden, al was het maar een sprankeltje hoop.
Zonder hoop is er geen fantasie, en zonder fantasie zijn er geen gedachten.
Geen gedachten is niet meer nadenken, of actie ondernemen.
Het zou het begin van een levenloze aarde betekeken.
JE LEEST
Zien ;voorbijgaan
De TodoWat nou als je kon voorspellen wat er ging gebeuren? Zou dat nog wel zo leuk zijn? Wat Layka gebeurde kan alleen iemand overkomen die gelijk staat met het universum. Met al z'n geheimen en feiten, en alles wat nog niet ondekt is. Alles wat wacht op...
