Ölümcül İntikam

Ölümcül İntikam- 3

Uyandığımda herkes oradaydı. Daire şeklinde yerleştirilmiş sandalyelerin üstünde ellerimiz bağlı bir şekilde oturuyorduk. Sağımda Marie, solumda Tolga vardı. Ben ve Tolga hariç herkes baygındı. Tolga yeşil gözleriyle bana baktı ve her ne kadar ikna edici olmasa da beni motive etmek için gülümsedi. Ben de karşılık verdim. Gözlerinden korktuğu okunuyordu; ama korktuğunu hiçbir zaman belli etmezdi. Ne bağırır, ne de ağlardı. Bizi motive edip korkusunu yenerdi. Yine aynı şeyi yapmıştı; ama arkama bakınca suratı bembeyaz oldu. Ben de arkama baktım ve simsiyah giyinmiş birisinin bize doğru ilerlediğini fark ettim. Dairenin ortasına geçti. Şimdi herkes uyanmış ona bakıyorlardı. Ben ise sadece siyah ve donuk gözlerine kilitlenmiştim. O da bana bakıyordu. Sonra "Beni hatırladın mı?" dedi. Ben ise sadece kafa sallamakla yetindim. Benim korktuğumu görmek onun hoşuna gitmişti ve iğrenç bir kahkaha attı. Onun kahkaha atmasıyla Tolga hariç herkes çığlık attı. Tolga bana dönüp "Bu tiyatroda videosunu çektiğin mi?" dedi. Konuşamıyordum. O yüzden sadece kafa salladım. Bizim günümüz çok güzel geçecekti. Ne işimiz vardı ki burada? Şimdi Akay'ın yanına gidip dövmek geldi içimden; ama hiçbir şey yapamıyordum. Sonra Akay "Burada olmanızın tek sebebi Biray." dedi. İsmimi nereden biliyordu? Böyle psikopat biri olduğunu bilseydim videosunu çekmeyi aklımın ucuna bile getirmezdim.
Marie'nin ağzından:
Bizi kaçıran adam Biray' a sorduğu sorudan sonra üzerime gelip ellerimi çözdü ve kolumdan çekip sürüklemeye başladı. Ben ise ondan kurtulmak için çırpınıyordum. Tolga' nın "Marie merak etme sana hiçbir şey yapamaz. Ben seni onun elinden kurtaracağım." dedi. Psikopat adam beni başka bir odaya fırlatmadan önce Tolga başka bir şey daha dedi; ama duymadım. Kapıyı üzerime kilitledikten sonra birisinin daha süreklendiğini duydum. Sonra kapının kilidi açıldı ve adam sürüklediği kişiyi üzerime atıp kapıyı kilitledi. Üzerimden kalkınca Tolga olduğunu anladım. Yüzümü avuçları arasına aldı ve "Marie ben seni seviyorum. Her ne olursa olsun sana bir zarar gelmesini engelliyeceğim. Sonra da buradan kurtulacağız." dedi. Benden bir ses çıkmayınca "Bana güven." dedi ve sarıldı. Ben ise kaçırılmanın ve Tolga' nın itirafının şokundan dolayı sadece sarılmakla yetindim. Tolga'ya güvenim sonsuzdu; ama böyle bir durumda bana itiraf etmesi kafamı çok karıştırdı. Aslında yakışıklı çocuktu. Yeşil gözlü, kumral, uzun boyluydu ve aramızda yaş farkı vardı. O beni bu yaş farkıyla sevdiyse ben de onu sevmeliydim. Tolga beni izlerken onun elini tuttum ve "Ben de seni seviyorum." dedim. Bana sarıldı; ama bu sefer ki daha sevgi dolu ve daha güzeldi. Benim gözlerim kapanmaya başladı. Tolga da bana kıyamadı ve "Sen yat. Ben seni korurum. Hem biraz bu odayı inceliyeceğim." dedi. Ben de itiraz etmedim ve uyudum.
   Uyandığımda Tolga yanımda yoktu. Birden ayağa kalktım ve Tolga' yı aramaya başladım. Odaya baktım; ama yoktu. Sonra ağlamaya başladım. Kendimi tutamıyordum. O sırada karşımdaki duvar oynadı ve kapı gibi açıldı. İçerisinden Tolga çıktı ve benim ağladığımı görünce bana sarıldı. "Seni korkutmak istememiştim. Etrafı incelerken gizli bir kapı buldum ve oraya girdim." dedi Tolga. Acaba gizli kapının ne işi vardı? Bu olay nereye varacaktı? Biz kurtulayacak mıyız?  Arkadaşlarım kurtulmuş muydu? Akay adını koyduğum adam benden daha doğrusu bizden ne istiyordu? Bu kadar adrenalini kardıramadım ve Tolga'nın kucağında bayıldım.