14.01.2016
Bu akşam üniversitenin ergenleri dediğimiz bir grubun yapacağı partiye Sarah'ın zoruyla katılmayı planlıyorduk. Sarah, parti canavarı diye ün salmış en yakın arkadaş kadromda olan sarışın,çoğunun aksine renkli gözlü değil kahverengi gözlü,ortalama boya sahip,fazla kadınsı bir kız olarak tanımlanabilirdi. Yani benim tam zıttım ama arkadaş olmak için benzerliklere gerek yoktur. Neyse lafı uzatmadan konuya gireyim. O gün okuldan çıktık, kendimize kıyafet bakmak için Sarah'ın evine gitmeye karar verdik. Alışveriş merkezine gitmek yerine Sarah'ın evine gitmemiz onun dolabının ne halde olduğunu özetler herhalde. Okul ve Sarah'ın evi arası çok mesafe yoktur, yine benim zıttım bir özelliktir. Çünkü benim evim resmen şehrin bir ucunda. Yollardaki lambaları saya saya ulaşmak istediğimiz yere geldik. Sarah'ın evine girdik ve direk odasına çıktım. Çünkü Sarah'ın üvey babası beni aşırı rahatsız ediyordu, adam ölü gibiydi ve üstüne yapışmış bir kötü enerji vardı. Birde bana dik dik bakması yok muydu? Dolabı kapıları fırlayacak şekilde açtım. Pudra rengi, yerlere kadar uzanan eteğiyle üstüme tam oturacak elbiseyi kaptım ve bir poşete koydum. Bu evde çok fazla kalmamak için acele ediyordum. Sarah da durumu bildiği için kendine beyaz bir elbise seçip poşete tıktı ve koşturarak aşağı indik. Fakat bütün bu koşturmaca gereksizdi.Çünkü mutfaktan çıkan, Sarah'ın üvey babası, Harry Wood ile çarpıştım ve adamın yüzüne bakmadan dışarı çıktım. Sarah, saygıdeğer Harry'e acelesi olduğunu söyleyip peşime takıldı. Dünyanın en tatlı insanı olan Sarah'ın annesinin işyerine yani kuaföre doğru yürüdük. Kuaförde kıyafetlerimizi giyip bütün işlerimizi hallettikten sonra güzel olduğum için kendime küfür ettim. Eğer o partide bana asılan ultra basit beyinli erkek olursa ağzı ile burnunu seve seve yer değiştirebilirdim. Zamanında erkeklerle kavga etme konusunda aldığım eğitimle her zaman övünürüm. Gerçi amaç kendimizi savunmaktı ama biraz değişiklikten zarar gelmez. Ben bunları düşünürken partinin yapılacağı yere çoktan gelmiştik. Parti o ergen grubunun bir üyesinin evinde yapılıyordu. İçeri girer girmez yüksek doz müzik ve birbirine yapışan insan yığının midemi bulandırdı. Fakat asıl midemi bulandıran olay Sarah'ın beni bırakıp o gerzek sevgilisine koşup yapışmasıydı. Bende hal böyle olunca sinirle arkamı dönüp elimde yeni aldığım içkiyle merdivenden çıktım. Normalde içki içmediğim için elimde kadehi dekorasyon amacıyla tutuyordum. İçmememin sebebi sarhoşluğun büyük bir zaaf olduğunu düşünmemdi. Hayatımın belli bir zamanını hatırlamama düşüncesi beni hep dehşete düşürmüştür. Derken içmeme gerek olmadığını ayıkken bile sarhoşlar kadar sakar olabileceğimi öğreten bir olay başıma geldi. Merdivenin son basamağına gelmişken ayağım kaydı ve geriye doğru adeta uçtum.Artık her şeyin sonu diye düşünürken kolumu biri tuttu ve ne olduğunu anlayamadan beni yukarı çekti. Durmuş olayın şokuyla boş boş bakarken fark ettim ki kolumu tutan geçen gün kitabına uzandığım çocuktu. Hemen kolumu kurtardım ve sinirle ağzımda bir şeyler geveledim. Fakat sözümü kesti ve müzik yüzünden bağırarak konuşmaya başladı.
"Teşekkür et."
"Sen kimsin bana emir veriyorsun."
"Bu bir emir değil, insanlar genelde böyle yapar."
"Sen benim insan olmadığımı mı ima ediyorsun, geri zekalı." deyip tüm gücümle bacağına tekmeyi geçirdim ve arkama bile bakmadan koşmaya başladım. Aşağı inip Sarah'ı buldum, onun benimle gelmeyeceğini anlayıp dışarı çıktım ve arabama atladım. Paranoyak bir yapıya sahip olan ben erkeklere hiç güvenmiyordum. Şimdi arkamdan gelip olay çıkarabilirdi, Sarhoş Tek hücre. Sonuçta bu tekmeyi ona değil tüm insanlığa atılmış sayabilirdi ve bence kesinlikle sarhoştu. Tamam, kabul ediyorum ben abartıyordum ve zaten oradan kaçmak istiyordum. İşte bir günü böyle tamamladım. Amazon gibi, bir savaşçı edasıyla.
İyi geceler, Amazon'un günlüğü.
