Vladimirr Series: Assassins Creed

AC4

Mabilis dumaan ang panahon it has been 5 months since the day I moved with eros.

Habang tumatagal ay mas nagiging komportable ako sa kanya. He never fails to surprise me. Mas nagiging sweet din siya at palagi niya pinaparamdam sakin na mahal niya ako kahit na di niya sinasabi ay pinaparamdam naman niya.

Sa loob ng limang buwan ay wala masyadong nangyari. Halos pareha lang ang routine namin. Every three weeks ay aalis siya para sa business trip niya na nagtatagal ng tatlong araw and I never asked him even once kung anong business iyon dahil ayokong sabihin niya na pinapakialaman ko siya.

Pag kauwi niya galing sa trabaho niya ay parati niya akong yinayaya para mamasyal o di kaya ay mag movie marathoon lamang sa bahay. Palaging ganoon ang routine namin.

"Eros" tawag ko sa kanya habang nakaupo kami sa sofa at nanunood ng palabas habang hawak niya ang kamay ko.

Nasanay narin ako sa paraan ng paglalambing niya kaya naman di na ako naiilang.

"hmm"he said as he look at me

"why me?" i ask out of the blue

"what do you mean?" kunot noong tanong naman niya

"I mean that night at the ball, bakit sa dinami raming babae doon. Bakit ako pa?" i ask without looking at him but I can feel that he is staring at  me

"I just know." simpleng sagot lamang nito saka ibinaling ang tingin sa tv.

Napakunot naman ang noo ko sa naging sagot niya dahil sa hindi ko ito lubos na maintindihan pero hinayaan ko na lamang at hindi na ako nagtanong pa.

Suddenly his phone rung kaya naman lumayo muna siya at sinagot ito ilang sandali pa ay bumalik rin ito at tumabi sa akin.

"who is it?" I asked with curiousity.

"work" he plainly said

"you're leaving again?" tanong ko ulit

"yes baby, something came up and I need to fix it." sagot pa niya saka ako hinila para lalong mapalapit sa kanya. Hindi na ako nagtanong pa ulit.

We've been living together for five months now pero ni minsan hindi ko pa natanong sa kanya kung ano ba ang trabaho niya saka di rin naman niya nababanggit sakin.

"hey baby, you okay?" malambing na tanong pa niya at tumango lang ako bilang sagot.

Kinaumagahan nagising ako sa sinag ng araw na tumatama sa balat ko. Napansin ko na wala na ang katabi ko kaya naman bumangon na ako at pumuntang banyo para maghilamos. Bumaba agad ako pagkatapos and their I saw him fixing his self in front of the mirror.

"Good morning" agad na sabi niya ng mapansin niya ako saka ngumiti

"mmm morning" sagot ko naman saka ako naglakad papalapit sa kanya

"Do you really need to go?" malungkot na sabi ko pa as I hug him from behind.

Hinarap naman niya agad ako and he tuck my hair behind my ear.

"yes baby.. but I promise i'll be back as soon as i fix the problem okay?" sagot naman niya at tumango naman ako bilang sagot.

"can I come with you?" dagdag ko pa

"as much as I want baby but its better if you stay here." he said kaya naman napayuko nalang ako

"Hey" he said as he lift my chin

"Don't be sad baby. Babalik agad ako okay?" He said giving me an assurance.

I just smile at him and finally said our goodbye.

Three days. Three freaking days that I'll not see him and it is already killing me. I know it is still five months but damn I'm already attached to him, too attached to be exact. 

Suddenly my phone vibrated and I pick it up immediately and read the message and its from Kira.

Fr: Kira

Hey sis! we have a new assignment. Lets meet at the cafe alberto's later at 4. I miss you, you stupid witch! see you ^_^v.

To: Kira

Okay! see you.

*sent*

I just sighed as I read again her message. 

'New assignment' i said to my self at naiiling na ibinalik ang cellphone ko sa bulsa. Atleast may pagkakaabalahan naman ako habang wala si eros. Matagal tagal narin akong hindi nakakapagtrabaho mabuti naman at ngayon meron na.