Garden of Lies

Chapter 4

"Si Saorse" ...

Nanlamig ako sa sinabi nya, pero hindi ko nalang pinansin yon nanti-trip nanaman yung mokong na yon, makapunta na nga sa room namen..

Nakarating na ko sa room namen pero hindi parin maalis sa isip ko yung pangalan na sinabi ng kaibigan ko ng biglang may biglang tumilapon sa mukha ko...

"Shit.." anubayan bat kasi ako dito sa may bintana napwesto ang sakit tuloy ng mukha ko, saktong sakto talaga ehh..

"Sorry Pheonix!! o(≧∇≦o) "

At talagang nakatawa pa ang babaeng yon =_= sya nanaman. ano bang meron sa kanya at lagi ko siyang nakikita? Nakaka-asar na ha, pero may something talaga sa babaeng yon na hindi ko masabi kung ano.. pero feeling ko matagal ko na syang kilala hindi ko lang alam kung totoo ba tong nararamdaman ko, nevermind na nga lang.

Pero realtalk ang sakit talaga ng muka ko 😑..

----

*lunch time

Habang naglalakad papuntang canteen ang binata, palinga- linga ito dahil hinahanap nya ang dalagang madalas nyang makasalubong. Hanggang sa makarating na nga siya sa canteen at um-order ng kanyang makaka-kain. *malamang xD*

Pheonix POV

Kung kelan naman hinahanap mo yung babaeng yun dun sya hindi nagpapakita '^'.. yun totoo??.. Anyways as usual ang ingay nanaman dito. Ano bang bago? Lunch time paman din. Isa sa mga maririnig mo sa mga estudyante dito mga hugot like lahat nalang yung tipong bigyan mo ng isang pirasong chichirya babanatan ka ng "yan dapat isa lang hindi yung madame, hindi yung pinagsasabay-sabay mo lahat!" And I was like. Oo nalang😂.. makabili na nga muna ng makakain dahil nagugutom na ko kaka-kausap sa sarili ko😂..

Me: te yun nga pong siomai na may kanin😂..

School vendor: ilang piraso jiho?

Me: mga 6 lang po (o'▽'o).

Tao sa likod ko: anim talaga? Hindi ba pwedeng isa lang?

Me: pake mo? Wala ka na bang ibang mahugit kung hindi yan nalang??!

Him: sorry naman, parang binibiro ka lang..

Nakuuu! Don't me! sabi nga nila. Hindi ko trip makipagsabayan sa mga hugot nyo ngayon...

*(=_= ) ( =_= ) ( =_=) wala akong makitang pwesto litsiiii...

"Hey!!"

Familiar voice.... tinignan ko naman kung sino and yep, sya nga =_=..

"Hey^^" kunyari masaya akong makita sya

"Nako! Nix don't give me that look alam kong nanggagalaiti ka deep inside(o˘◡˘o).."

"What look? This look? *^^*"

"yep that look!😂😂*

"Ano nanaman bang kailangan mo? Ni hindi mo nga ako tinawag sa pangalan ko kanina.."

"Nix naman kailangan pa ba yun? Kilala mo nako ako si darylle * sabay papogi* ang NAPAKA-GWAPO mong kaibigan... anyways ayun may upuan na dun sama ka nalang sakin.."

"Hindi na sa labas nalang ako kakain"

"Nako nako! Kikitain mo lang nyan yung chix na madalas mong makasalubong eh😂😂*

"Tumahimik ka! Bahala ka na nga dyan"

At tuluyan nakong lumabas. Konting-konti nalang talaga di ko na masisikmura yung mga pinagsasabi nung lalaking yon😂..

--------

*uwian na

Pauwi nako ng isang may pamilyar na tao ang papunta sakin... no! Scratch that patakbo sya sakin and it's like that person is crying.....

To be continued...

Yeeeees! Sa wakas nakapag Ud ulet😂 sorina sanchez po now lang ako nakapag ud.. sa lahat po ng naghintay ng ud nito ayto na po yung katuloy and since semi bakasyon naman consistent na ulit ako 😂 hindi nako magbabago kagaya nya.. dejkk lang sirry po talaga sa slow update naiintindihan ko po kung wala na sa library nyo tong story ko😂😂 anyways baka bukas may ud ule kasi malakas ang net. Sana kasing lakas din ng net yung taong mahal ko yung kaya akong ipaglaban! Chooona!😂😂 hanggang dito na lamang po dahil ako ay nababaliw nanaman.. jaa~~

----aleexyyy