ᒪOᐯE ᗷᗩTTᒪE

Hoofdstuk 2

Nog steeds 12 januari
"Jaaa?"
"Uhmm ik weet niet hoe ik het moet zeggen.......... Ikvindjeleuk..." Ratelt hij in 1 stuk door...
"W-wi-wil j-je ver-k-ering? Vraagt hij stotterend.
"Uhm.... JA!" Roep ik gelukkig uit
"Oh gosh gelukkig!"
"Wat is er eigenlijk met mij aan de hand?!"
"Ehmm je viel flauw toen ik hoi tegen je zei!"
"Ohja, omdat ik je leuk vond!"
"CORRECTIE: vind!" Roept hij wijs.
"Ja sorry ik ben nog een beetje aan het bijkomen!" Zeg ik verontschuldigd terug.
"Maakt niet uit joh, je moet bijkomen" zegt hij bezorgt

13 januari
Ik word wakker, het is koud en m'n deken ligt van me af geschopt.
"Hey schatje" zegt mijn moeder liefelijk terwijl ze binnen komt. "Lekker geslapen?" Ze legt een dienblad vol heerlijkheden op mijn schoot. "Jha ghoor!" Zeg ik terwijl ik een croissantje in mijn mond prop met een glas thee er achter aan.
"Jemig niet zo snel eten schat, ik heb m'n best zo gedaan!" Protesteert mijn moeder.
"Oke" murmel ik terug.
"Wat is er eigenlijk gebeurt mam?" Vraag ik.
"Je bent flauw gevallen en op je hoofd terecht gekomen." Zegt ze bezorgt. "Wie heeft me hier naar toe gebracht en welke dag is het want anders moet ik.....!" Roep ik gestrest naar m'n moeder.
"Om te beginnen: het is woensdag en Daniël heeft je gebracht!"
Ineens komt Daniëls mooie en zachte gezicht in mijn gedachte op en m'n moeder praat verder: "ja schat echt een leuke jongen enzovoort enzovoort. Ik snap niet dat je hem niet leuk vind en.....!"
Ik snap niet hoe jij zo door kan ratelen mam! Denk ik in mezelf terwijl ze gewoon door praat. "Mam, ik moet naar school en ik heb verkering met Daniël." Roep ik ongeduldig. "Echt?! O wat cool , hij is echt een attente jongen en....."
Ondertussen val ik half in slaap terwijl m'n moeder door praat over hoe geweldig Daniël wel niet is en hoe ze papa had ontmoet( dat verhaal heb ik nu al 900.000.000.000.000 keer gehoord) ik weet niet eens hoeveel dat is maar dat maakt niet uit. Mijn vader is al 2 jaar weg voor zijn zakenreis in Japan. Daar valt veel geld te verdienen zegt hij, en ik heb geen flauw idee wanneer hij terug komt naar huis, waar wij hem opwachten. Er rolt een traan over m'n wang naar beneden. "Wat is er schat ?" Zegt m'n moeder opeens. "Ik zit te denken aan papa..."oh maar daar wilde ik het met je over hebben, hij heeft gezegd dat hij over een maand er weer is... Dus dat betekent in februari 2016. " "oke maar hoe koud is het?" "Uhm 3° graden boven nul en er ligt een laagje sneeuw" "oke dankje mag Daniël na school hierheen komen?" "Ja natuurlijk mag dat!" Roept m'n moeder verrukt uit!

Nog steeds 13 januari 15:30
Dingdong!!! De deurbel galmt door het huis heen, we hebben volgens mij het verkeerde gebouw uitgekozen want ik verdwaal in m'n eigen huis, best triest eigenlijk als je het zo bekijkt, want de helft van het huis is van mij en zelfs mijn vrienden kunnen de weg er beter uit vinden als ik en ik wóón híér überhaupt en zij niet! Hoe is het mogelijk!?!? "Hey beauty, hoe gaat het ermee?" Zegt Daniël vrolijk. "Holie crap! Daniël ik had niet door dat je er was! En het gaat goed maar door jou had ik bijna een hartverzakking!" Roep ik.
"Wil je met mij mee morgen naar de kermis???" Vraagt Daniël lief.
"Ja leuk want morgen hebben we vrij! Zeg ik vrolijk.

14 januari 17:05
17:05; Daniël ! Waar blijf je? Je bent te laat!