*Ottelia Campson arıyor.*
*Arama başladı*
''Özür dilerim, Jude.''
''Neyin var? Neden ağlıyorsun?''
''Özür dilerim, yapamıyorum.''
''Sorun ne, bebeğim?''
''Koç adımı silmiş. Yarışmadan elendim ve buna dayanamıyorum. Neden takım başkanı Dalilah gibi güzel bir vücudum yok? O koşmayı gerçekten hak ediyor fakat ben-
''Sen güzelsin ve dilediğin her şeyi hak ediyorsun.''
''Hayır, değilim, Jude. Bugün canım hiçbir şey yemek istemedi ve karnımın guruldaması dışında burası gerçekten sessiz. Yalnız hissediyorum.''
''Yalnız değilsin, unuttun mu? Ben yanındayım. Neredesin şuanda?''
''B-ben...''
''Ottelia?''
''Evden ayrıldım. Çocuk parkındayım ve... özür dilerim. Kendime zarar vermek istememiştim.''
''Bunu tekrar yapmadın, değil mi?''
''Durduramadım, kollarım kanıyor.''
''Ottelia, sakinleş. Ağabeyini ara, lütfen.''
''Başım dönüyor, Jude.''
''Ottelia, bana ağabeyinin numarasını atabilir misin?''
''...''
''Ottelia?''
*Arama sonlandırıldı.*
*Ottelia Campson aranıyor.*
''Merhaba! Şuanda biraz meşgulüm, sinyal sesinden sonra mesajınızı bırakın, öptüm!''
*Ottelia Campson aranıyor.*
''Merhaba! Şuanda biraz meşgulüm, sinyal sesinden sonra mesajınızı bırakın, öptüm!''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
👭Jude ⚢
Krótkie Opowiadaniaotteliacampson: ciddiyim, beni nereden tanıyorsun jude91: hEY DOĞRU SÖYLÜYORUM ✓R jude91: nesin sen mezuniyet kraliçesi mi? ✓R otteliacampson: daha mezun olmadım bile! jude91: GÖRDÜN MÜ? Seni tanımıyorum ve hava atmak gibi olmasın ama liseden mezun...
