Status With The Sadists

Chapter 1: Meet them.

January 18, 2016

" Mygod, Anak! Ano ba gusto mong mangyari sa buhay mo? Ano na naman ba itong letter na padala ng adviser mo?!"- Bulyaw ni mommy sakin. Daldal lang sya ng daldal dyan habang ako busy sa kakatext.

" ANO BA TZUYU!? WALA KA NA BANG RESPETO SAMIN."- Sigaw naman ni daddy sakin. Hay! Feeling ko may flag ceremony na nagaganap dito.

" ANO PO BA KASI YON?!"- Bulakbol kong tugon sa kanila. Bigla naman silang nagkatinginan at hindi alam kung sino unang magsasalita.

" Oh kitams, Kanina daldal kayo ng daldal dyan, Ngayong nagsalita na ako saka kayo tatahimik. Ano? Joke time ba ngayon?"- Pagtataray ko sa kanila. Isang malakas na sampal ang dumampi sa pisngi ko. Yes, My dad slap my face. Bigla akong nakaramdam ng inis.

" Hindi ko alam kung ano ang nangyayari sayo, Dati hindi ka naman ganyan, Simula nang mapabarkada ka naging ganyan na ang ugali mo. Walang respeto! Bastos na bata!"- Hindi ko alam kung ano magiging reaksyon ko pero natuwa pa ako sa sinasabi nya.

" Dad, Wag nyong pagsasalitaan ang barkada ko. Alam nyo bakit? Dahil sa panahong wala kayo, Sila ang tumulong sakin. Asan kayo nung kailangan ko ng isang magulang, Nasa trabaho nyo? Out of town? Nasa bakasyon? Hindi nyo manlang naiisip na may naiiwan kayong anak. Tapos naghahanap kayo ng RESPETO SAKIN! San kayo nakakakuha ng lakas na loob huh? Just wow."- Bigla kong labas. Ayoko makita o marinig kung ano man ang susunod na mangyayari. Nagtatanong pa sila kung bakit ako nagkakaganito. WTF!

Saktong pasukan na rin yon at dumiretcho na akong school. Naramdaman kong nagvibrate ang phone ko at nakitang tumatawag si mina.

"Oh kupal?"- Bati ko sa linya.
"Nagtatanong ka talaga sakin ng ganyan ha. Tangina ka! Late ka na naman kupal."- Mina. Natawa naman ako sa sinabi nya.
"May bago ba sakin yan? Tumigil ka nga mina, Wag kang feeling estudyante dyan. Ano cutting tayo?"-Yaya ko sa kanila.
"Pakyu tzuyu. Wala pa kami sa school no, As if papasok kami pft."- Wagas magintriga sakin hindi naman din papasok. Tao ba to? -.-
" Oh diba? Antayin nyo ko sa waiting shed, Kitakits mwa mwa!"- Pang aasar ko sa kanila.

Naglakad na ako papunta sa shed. Syempre tabi tabi ang mga tao dahil pag ako nabangga nila o tapik man lang alam na nila siguro.

Sa paglalakad ko, Pangalawang pagkakataon na nabangga ako. Yes, Nabangga ako. Napatingin ako sa lalaking yun. Okay? Gwapo. Pero hindi pa din nya mapapalampas yung ginawa nya sakin.

" Oh, Im sorry miss."- Sabay bow. Sinamaan ko lang sya ng tingin.

" Tumitingin ka ba sa dinadaanan mo?"- Aniya ko sa kanya. Bigla naman nanlaki ang mata nya at gulat na gulat.

" Ah-- Eh--- P-pasenya na, Nagmamadali kasi ako kaya hindi kita napansin. Im so sorry again."- Nagbow na naman sya. Halos ng students dito sa campus samin nakatingin.

" Di mo ata kilala nabangga mo?"- Pag aangas ko sa kanya. Pero hindi tumalab yon.

" Hindi eh. Sino ka ba?"- Tanong nyang pormal sa akin. Bigla ng nagbulong bulungan ang mga tao dito. Napapikit na lang ako sa inis. Mainisin talaga ako.

" Better watch your words boy! Okay, Ngayon pagbibigyan kita. Dahil muhkang bago ka lang dito, Alam mo magandang payo ko sayo, Iwasan mo ang pagiging tanga."- While smiling a bitchy way. Napakamot naman sya sa batok nya.

" Tzuyu! Kingina mo, Ano na naman ba yan?"-Dahyun. Inirapan ko na lang sya, Umalis na ako dun sa lalaking yun, Kaasar amputa.

"Oy, Lalaki yun ah? Bagong manliligaw mo ba? Naks, Tao ka na talaga tzuyu!"- Momo. Isa din to! Tsk. Nangaasar pa eh. Sipain ko naba?

"Ewan ko sayo momo, Nabangga kasi ako nyan, Ang weird. Di nya ako kilala."- Ako. Nagkatinginan naman silang lahat.

" Ay malamang be, Bagong transfer yan. Sa bagay, Hindi kasi mga updated sa school eh. Hays!"- Sana. Binatukan naman sya ni chaeyoung.