Uzun Mesajlar İyi Hissettirir..

SANKİ!!

Sanki ayağın kaymış da gönlüme düşmüş gibisin sevgilim. Ayağa kalkar kalkmaz da gittin. Bir anda oldu her şey. Ne gelişine sevinebildim ne de gidişine üzülebildim. Söylesene ne bu acele sevgilim?
Biraz daha kalsaydın kalbimde yerin vardı. Ne yapalım... Gidişinle de aklımda kaldın. Sen bende tutsak olmalıydın ben sana mecbur kaldım. Şimdi kimi sevmek istesem ayağım sana takılır oldu. Bir defa sevdi ya seni. Bu gönül kimseyi görmez oldu.
Tam başkasını seveyim diyorum. Unut onu diyorum. Tek mesajın "umut" oldu.
Kopmak istedikçe beni kendine bağlayan sen... Ve zaman geçtikçe sana daha fazla bağlanan ben...
O değil de ben seni nasıl sevdim sevgilim? Bir insan bir insana nasıl bu kadar bağlanır? Nefret ede ede sevebilir mi haketmeyen birisini?
Saçma sorular var aklımı kurcalayan. Aslında tek bir cevap var beni sana bağlayan, sana mecbur kılan...
"İnsan bir kez âşık oluyor ve âşık olduğu kişiyi asla seçemiyor. Ve ondan sonsuza dek vazgeçemiyor."
Evet, tekrar sevebilirim. Ama tekrar âşık olamam ve aynı duyguları yaşayamam.
Aşk dedikleri şey tek kullanımlıksa eğer, sanırım ben onu senin için israf ettim...