2. Bölüm

103 9 1
                                    


Sabah erken saatlerde uyandim. Bugün Verda ile savciliga gidip biraz cinayetle ilgili tartisacaktik. Hemen dusa girdim. Dustan cikinca saclarima masa yaptim. Mini siyah kalem etegimi sari bir badiyle kombinledim. Ayaklarima da siyah topuklularimi giydim, makyaj masama oturdum. İnce siyah bir eyeliner cektim. Rimelimi de surdum ve sira geldi ruja... Ruj olarak da kirmizi renkte karar kilmistim. Merdivenlerden inerken ayakkabilatrimin zeminde cikardigi tok sesle kizlar bana dondu. O sirada utandigimi hissettim. Ebrar islik calarken Alara ve Verda "ooooo" diye bagiriyorlardi. Kizlarin seslerinin arasinda asagi indim ve kahvalti hazirlamaya koyuldum cunku kizlar hazirlanmaya gittiler. İlk olarak krep yaptim ve cayi demledim. Ardindan kizlarin cok sevdigi un kurabiyesinden koydum. Yanima ilk gelen Ebrar oldu. Bugun formasini giyinmisti veforma ona cok yakisiyordu. Lacivert dar pacasi, beyaz gomlegi ve lacivert ceketinin altina beyaz spor ayakkabilarini giymisti. Saclarini ormus ve sag omzunun uzerinden atmisti. Uzerine taktigi sapkasi daha iyi bir hava katmisti ona. Kalin eyelineri ve surdugu toz pembe rujuyla gayet iyiydi. " Of ya bu formayi giymeyi hic sevmiyorum."" Niye?, bence sana yakisiyor" diyerek iceri giren Verda'yla agzim bir karis acildi." Verda, naptin sen kizim?."dedigimde Verda'nin yanaklari kizarmis, utanmis ve basini onune egmisti. Verda civil civil bir badiyle kirmizi etek giymis, saclarini salik birakmis ve gozlerine kirmizi siyah karisimi bir far surmus, dudaklarinda dasade bir paralatici vardi. Alara ise dizi yirtik bir kot ve pembe askili bir t-shirt giyinmis, saclarini topuz yapmis, yuzune sadece eyeliner surmustu. Bugun hepimiz de birseyler vardi. Herkes saskinligini attiktan sonra Ebrar ayaklandi. Tam kapidan cikacagi sirada Verda, Ebrar' a " Ebrar, beni bu aralar surekli gizli numara ariyor. Acaba kim oldugunu bulabilir misin?" diye sordugunda Ebrar " bulmaya calisirim canim" dedi ve kapidaki arabasina atlayip, yola cikti. Biz Verda ile cikacaktik. Once Verda'nin annesini ziyaret edip, oradan savciliga gececektik. Biz evde oyalanirken kapi caldi. Verda kapiyi acmaya gitti. Kapidan birerkek sesi geldiginde ben de ayaklandim. " Kimmis Verda?""Alara'nin hastasi Baris bey gelmis, Alara'ya seslenir misin?""tamam canim" Alara hastasiyla birliktedisari cikinca Verda" hadi biz de cikalim"dedi. Bende kabul ettim ve evden ciktim. Arabayi mezarligin yanina park edip bir cicekciye girdik. Çiçegi alip mezarin basina giderken , mezarin basinda bir adam gorup, duraksadik. Adamin yuzundeki kesikleri fark eder etmez saklandik. O sirada adam Verda'nin annesine şöyle diyordu.

'ENİNDE.SONUNDA KİZİNİ BULACAĞIM VE  ONUN HAYATİNİ KARATACAGİM"

⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩

Verda'dan 7 yıl önce 

Sanirim 16-17yaslarindaydim.Babam ben çok küçükken vefat etmis annemse bir evde hizmetli olarak calisiyordu. Okulda olmadigim zamanlar anneme yardim ederdim ama o pek izin vermezdi benim cok ders calisip ileride huzurlu mutlu olmami isterdi. Yine bir gece herkez yatmisti  annem odaya geldi yatagina kivrildi hasta oldugunu biliyordum . yine agrilari baslamis olsa gerek ki sesiz sesiz agliyordu . Artik ne o acilarina katlanabiliyor nede ben onun aci dolu sesine katlanabiliyordum, hemen evden cikip caddeye cikan sokakta yagmurun altinda sessiz adimlarla yurumeye basladim. O sessizligin ortasinda ani bir fren sesi duydum ve arkama dondum. Gorduklerimi kaldirabilecek yastamiyim bilemiyorum hadi ben dayandim diyelim ya o arabanin icindeki ya o kucucuk cocuk, arabalarina carpilmis ve babasini demir ve agir gozuken sopayla vuruyordu. Cocuk her ne kadar bagirsada kan yagmur ile beraber yayiliyordu, sira cocuga gelmisti galiba ...

Allahim neden bu olaya ben sahitlik yapiyordum o an ne yapacagimi bilemeden telefonu cikarip fotograflarini cektim . o sirda ellindeki kanli sopayi tam gecirecekti ki engel olmaliyim diye dusunerek öksürmeye basladim. Acaba hic yapmamalimiydim. Katil beni gorunce paniklemis olsa gerek ki sopayi yerde suruyerek bana dogru kosmaya basladi. Sopa sessiz olan caddede yanki yapiyor kulaklarimi agritiyordu. Korkudan yerimden kipirdayamiyordum bir yapragin yuzume  carpmasyla kendime geldim ve yagmurdan islanmis sonbaharin dokulen son yapraklarinin ustune basarak kosmaya basladim . karanlik bir sokaga girdigimde sokak lambasinin isigiyla ileride bir park farkettim. Nefes nefese bir boru seklinde kaydiragin icine saklanarak sakinlesmeye bekliyordum. Cok gecmeden sopanin korkunc sesi yine kulaklarimdaydi. Benim orda oldugumu biliyormuscasina beni tanik olursam öldürecegini soyluyordu. Zaten sesi bile tuylerimi diken diken olmasini saglamisti. Polis arabalarinin sesiyle onun sesi benim korkum bitmisti. Polisler onu yakalayip goturunce saklandigim yerden cikip eve dogru kostum olanlardqn ne anneme ne de bir baskasina bahsemedim .

Geçmişin İzindeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin