Rachel dan:
Bu gün tatilin son haftası ve sıkıntıdan patlıyorum. Bazı salak insanların uğursuz saydığı kara kedim Lapis kucağıma yatıp mırıldanmaya başladı. Ben onun başını okşarken bir süre sonra uyuya kaldı.
Beş on dakika sonra Andy kapıyı çalıp içeri girdi ve:
-Hadi Rachel yemek hazır.
Rachel:
-Ne var yemekte? Kötü bişeyse yemem ona göre.
Andy:
-Merak etme pizza var. Deyip gitti. Rachel bir süre oturduktan sonra Lapisle mutfağa gitti. Rachel Lapise mama kattıktan sonra sofraya oturdu. Alex:
-Ha bide şimdi aklıma geldi bu gün okula gidip kitap listelerini almamız gerek. Rachel:
-Oof, başlarım bunların kitabına neden yaz tatilimizden gidiyo ki hem geçen sene okulun başladıktan sonra bir hafta vaktimiz oluyodu benimde Varia ya eziyet çektirmek için çok vaktim oluyodu. Andy:
-Rachel senin bu davranışlarını hiç anlamayamadım ve anlayamayacağım. Sen ümiversitede ne yapacaksın? Rachel:
-O zamana kadar bişeyler yaparız işte. Hem şimdi okula gitmek istemiyorum, herkez soruyo "O saç boyasını nereden aldın çok güzel rengi?" demeleri beni uyuz ediyo tamam kötü kalpli olabilirim ama yalan söylemeyi sevmiyorum. Alex:
-E sende söyleme. Rachel:
-Ne yapayım "Bu boya deil benim doğuştan öyle benim büyücülük belirtim" mi diyim? Andy araya girer ve:
-İyi güzel konuştunuz da yirmi dakika kaldı çabuk olun hadi ...
