'Gitme'kal'Dur'....diyemiyorum ama Nolur 'dur' hani Minik bir dudaktan tatlı bir cümle olarak dökülecekti 'adın'! Hani o cümlenin adı 'anne' tarifi cennet serinliğiydi... Hani yolu adalet kapılarıydı... Hani biz...hani sarılışımız...Hani sonu olmayan 'o' sonsuzluk... Kırık dökük yarim yamalak bi hayatmıydı onca şeyin sonu... Ayakların titremesi gözlerin amansız ve apansız yere döktüğü dudaklara varan tuzlu su taneleri içinmiydi... Ölüm haberi almışcasına, uçsuz uçurumlara düşmüşcesine mi nefes almaya devam edecektik...yada aldığımız bütün nefeslerin yarım değilde hiç olmaması için mi dua edecektik.... Olmadı bitti diye mi kurulacak artık adı cümle bile olmayasıca sensizliği tarif eden bu harf pislikleri... Gel diyemiyorum artık, ağlamak değil de yaşamanın ölüm hali gibi bence bu ... Hasret bir bize yakışmadı ben yarım bırakanım....
