Uzun uzadıya bir yol önümde ,bir o kadar arşınladıklarım.Yorgunum ziyadesiyle ,icime attıklarım ,kendime sakladıklarım ,hayallerim ,hedeflerim,sevinclerim ,hüzünlerim..Hepsini toplasam bir hayat eder mi deyislerim.cocukluğum sonra icine dünyayı sığdırdığım o tek odalı baba ocağım.Babamın omzundan tasan hayatın yükü,gözlerindeki yetemeyislerinin mahcubiyeti ,bazı zamanlar olamadı dercesine yılgın bakışları ..annemin kaderine öfkesi ve fakat asla vazgeçmeyisi.kanim costuğu anlardaki özgürlük sevdası akabiden kapana sıkışıtırılmıs bir evcilik oyunu..kalıplasmış sindirilmislikler ,istenmeyisler ,istemeyisler,caresizligi ögrenisler,ama hep bi umut edebiyati ..yormuslar ,kırmışlar ,değersizlestirmisler ve bunlara musade edişler kimin umrunda .Sabret gecer ,sen yaparsın ,nutuklar nutuklar..yirmili yaslarla ucup giden icindeki savasci ..yenildigini ,degersizlestigini kabul etmezsin serde dik durmak var ,bir bahane bulur dersin ki; teslimiyet guzeldir adı tevekkul ...lakin ne dini butunsundur ne takva sahibi.. Dedim ya biseyler bulup tutunmalı sikik hayata .ölüm nefes kadar yakınken ertesi gunlere planlar adina umut demisler ,derler herkes korkar ölumden cunku ..yasamak ister her yeni gun icin biseyler biseyler.. Aklim almıyor bu sacma salak telaşı ,ne umuda inancim var ne yarina ,biri bir degerinin benzeri işte..seversin ,özlersin ,yas genc sozum ona neler yaparsin neler..sonrası el elde bas basta kalirsin gece olunca..üşusur ,katar katar gelir korkular bir ic hesap ki sorma o yastik kimi zaman kuş tuyu kimi zaman tas..bitmez dunyevi telaşın oracikta ölmek istersin yasamdan daha zor degildir ya nede olsa bilinmeyenler cahil cesareti barindirir icinde ,bir ölsekde gerisini o zaman dusunuruz dersin..tum bu mutsuzlugun icinde hayaller kurarsin yaka paca yakalar seni o gozlerin saniyelik dalmaya gorsun.hersey gonlucedir ,hersey yerli yerinde ,uzun surmez en azindan acilar kadar surekliligi olmaz.sadik olan huzunlerdir anlarsin sevincler bir yaz yagmuru hadi olsunda ahmak islatan..bedeller vardir her guzel seyde oldugu gibi ..insanogluyuz ya bir irmagin kenarinda susuzluktan sikayet eder goremeyiz bazen elimizdekilerin kiymetini ..bazen de asla elimizde olmayacak ancak kiymetlililerimiz icin mucadele ederiz..olmayan biseyi neden kaybetmekten korkar ki insan.Oldugunda da kaybetmek icin amma bilmeden amma bile isteye hoyratca davraniriz..ne giden geri gelir ne kalan dayanabilir..toparlarmak lazim mevzu dagildi ,karisti,corba oldu mevzu umut muydu ,umutsuzluk mu sırrına erebilseydik belki sonuc bolumu okkali olurdu..icimdeki yazar kadae imlasi bozuk bu hayatin cok da toplamaya calismamak lazim .Kim bilir belki kalemde razidir yurekte..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BANA MÜSADE ...
RandomKalmak ile gitmek arasında ne cok sıkıştı yüreğim ,kalmaya yorgun gitmeye korkak......!!