Ruhsuz Mafya

Kanatlar

Bugün güzel bir gün olucaktı. Akşam cemrede kalcaktım. Bara gitmeyi planlıyorduk ama hadi bakalım. Hazırlanıp kıyafet almaya gidicektik. Annem ve babam kahvaltı hazırlıyordu ki yemek yemeye vaktim bile yoktu. Telefonun çalınca elimi uzattım. Arayan batuydu yüzümü buruşturup telefonu yatağa attım. Çocuk bana takıntı olmuştu. Okulda sürekli karşıma çıkıyordu. Bi ara çıkıyorduk ama bu uzun sürmedi. Kıyafetlerim hazır olduğunda bavulu elime aldım ve aynada yansımama baktım. Gayet iyi. Saat geç olduğu için eve taksiyle gidicektim. Evimiz dubleksti bu arada medivenlerden aşşağı inerken. Oturma odasına ilerledim. Tüm aile masadaydı. Babam gülümseyince gidip kocaman öptüm. Yola gittiği için fazla görüşemiyorduk. İşini bize anlatmıyordu tabi.
"Anne ben cemrelerde kalıcam birşey olursa ararsın"
"İyi bakalım dikkat edin kendinize"
"Kızım bu saatte neyle gidiceksin" diye soran babama dönmüştüm.
"Taksi çağırdım evleri yakın zaten"
Korna sesi duyunca gülümsedim.
"Geldi de zaten"
Birkaç daha konuşmadan sonra nihayet dışarı attım bedenimi. Taksiye binmek varken yürümek daha iyi olur diye düşünmüştüm. Kısa yoldan alt sokaktan gidicektim. Bizim evimiz caddeye göre daha gizemli kalıyordu. Bavulun puslu havada çıkardığı tok ses canımı sıkıyordu. Köşeden kedi atlayıp hızlıca önüme çıkınca bende korkup ağzımdan inilti çıkmıştı. Ve bana doğru gelen ayak seslerini duymazsak.

"Merhaba güzelim"
"Şşst bebeğim bu saatte ne işin var senin??"
Adamlar midemi bulandırsada ses çıkarmamam lazımdı. Biri gelip kolumu yakalayınca panik vicuduma yayılmıştı.
"Bırak benii"
"Şşt çok güzelsin olmadı bak şimdi"
Elini boynuma indirirken yanaklarımın ıslandığını hissetmistim.
"Bırak beni bana dokunma"
"Lütfen dokunma"
Ağzımdan çıkan hıçkırıkları tutamıyordum. Ne kadar çırpınsam da o kadar sıkı tutuyordu. Beni duvara hızlıca yapıştırırken dengemi kaybedip sersemlemiştim. Elleri dudaklarıma deyince kafamı çevirip yere tükürdüm.
"Zoru oynuyosun güzelim. Bu yaşta yazık olmasını istemeyiz."
Kahkaha atarak elleri belime yerleşmişti. Dahada ağlamaya başlamıştım.
Arkadan gelen silah sesiyle eller belimden çekilip yumruk ve inilti sesleri geliyordu. Daha fazla dayanamayıp yere düştüm. Sakin olamıyordum. Gözlerimi açmaya korkuyordum. Nihayet aralayınca yanıma gelen siyah giyinmli birini gördüm. Bana yaklastıgı kesindi burnuma dolan erkeksi kokusu az önce yağan yagmur toprak kokusuyla karışmıştı. Kimdi bu şimdi?? Yanıma diz çöküp elleriyle üstümü düzeltti.
"İyimisin" sesi oldukça soğuk olsada huzur verir tondandı. Gözlerimi kısarak baktım.

saçımı kulağımın arkasına itince bedenim titremişti. Elleri çok soğuktu. Ellerimle gözlerimin altını silerken yapış yapış saçlarımı geriye bırakıyordum. Gözlerimiz denk gelince
"Teşekkür ederim"
Diyerek ayağa kalkmaya çalıştım. Elleri belime gelince ayağa hemen kaldırmıştı. Yüz hatları çok güzeldi. Simsiyah giyinmişti ama bi o kadar güzel kokuyordu. Dudaklarımızın arasında milim yokken nefesini üfleyince bayat sigara kokusu tenime dokunmuştu sanki.
"Gideceğin yere bırakayım istersen" diyince bu saatte artık gidemeyeceğimi fark ettim. Elbisemi düzelttim ve yanaklarımi sildim.
"Teşekkür ederim"
Cevap vermeden sokaktan hızlı giren arabaya yönelmiştik. Bavulu bagaja bıraktıktan sonra sürücü koltuğuna geçti.
"Bu saatte dışarıda ne işin vardı" çok netti dışardan içeri sızan sokak lambası ve bi okadar hızlı sürmesi ürpertmişti. kafasını yola cevirmisti. Eli torpido gözünden peçete bulup bana uzattı.
"Şey arkadaşıma gidicektim. Seni taniyomuyum acaba??"
"Muhtemelen Hayır tanısan bu arabaya oturmazdın."
Neydi şimdi bu. Cemrelerin evine gelince burası demiştim. Dışarı çıkıp bavulumu bagajdan almıştım. Teşekkür etmek için cama yönelicektim ki çoktan gözden kaybolmuştu. Ne ilginç biriydi öyle. Bavulu çekerek zile basmaya yeltendim. Gerek kalmadan Cemre deli gibi sarılmıştı
"Deliii kaç saattir nerdesin sen meraktan odun koptu"
Bende sırtına vurup sırıttım.
"Sakin ol herseyi anlatıcam"
"Tabi ya bende ki de akıl içeri gel hadi"
Bavulu içeri taşıyıp tekrar sıkıca sarıldık. Cemre ortaokuldan beri yakın olduğum arkadaşımdı. Lise de aynı sınıfta olunca böylece devam etti. Ayrıca selin ve eda yı unutmamak lazım. Onlarda birazdan damlar derken kapı çaldı. 4 kız dlei gibi sarılınca içeri girip bavullarımızı yukarı yerleştirdik. Cemrenin anne ve babası aynı şirkette çalıştıkları için sürekli seyehat ediyorlardı. Durumları bizim gibi oldukça iyiydi zaten.