terug naaar zwijnstein

Deel 1

een groene lichtflits sprint op Harry af het was voldemord ik zie een rode flits uit harry's staf komen maar de die van voldemord was sterker ik zie ginny samen met lilly en albus huilen ,arme meid en harry op de grond vallen Ik trek mijn staf en wilde net een spreuk roepen tot er een hand om me middel en om me mond ik wordt meegesleurd. Boos kijk ik achterom en zie dan de vertrouwde blik van proffessor Anderling. Stefanie begon ze, we moeten dit verkomen dat er nogmeer gebeurt ik ken een spreuk die je naar zwijnstein brengt vroeger, je zult daar voldemord moeten stoppen voor het te laat is je moet hem vernietigen,ehhhhhh juist stamelde ik. Maar iiiikkk kk kk. Ja jij zei Anderling nogal geergerd. Zorg dat er niet veranderd in deze tijd, mevrouw Wemel kwam met Ron en Hermelien binnen. Ik rende op hun af en gaf ze een knuffel. Hermelien slikte en zei nogal jammerend " je kan het " en Ron knikte instemmend mee Anderling keerde zich tot mij en gilde" tempus incantatores" een blauw straaltje springt op mij af en mevrouw Wemel gilde SUCSES HONEY JE KAN HET en een zwarte draaikolk van geluid draaide om me heen allemaal kranten en kloken van wat er gebeurt was wervelde langs me heen ik werd wakker in een mooi hemel bed en hermelien stond daar ze zei dat het fout was gegaan, dat ik niet meer trerug kon voordat ze daar goede spreuk gevonden hadden en gaf me een rooster voor griffendor een adem van opluchting verliet de kamer in een wip verdween hermeliem met haar klokje. ik liep naar de leerlingen kamer en zag Harry en Ron ik zag dat Harry een cadeu openmaakte wat het was kerstmis Blijkbaar een mantel zat erin hij trok hem aan en zijn lichaam verdween ik lachte vriendelijk naar hem en hij lachte trerug. Ron zei tegen harry toen ik weg was Best wel knap hè, ja maar wie is het vroeg harry, Stefanie antwoorde Ron. Ik liep naar het kantoor van Perkamentus want hij wist vast wel wat ik moest doen. ik riep " zak met zuurtjes en hobbelde naar binnen. zijn zwoele stem zei :" kom maar binnen hoor. "Steef "zei Perkametus. Ik raapte moed op want ja in onze wereld is Perkamentus dood maar liep toch naar binnen zijn zware stem galmde door zijn kamer. Ik keek hem aan en het leek olsof hij recht door mee heen keek ❤️