Kasal Sa Papel

Chapter 27

Enjoy Reading!

•°•°•°•°•°•°•°•°

CATHALEA Pov.

After 1 week Papa's still in hospital ;( at habang tumatagal ay lumalala na ang kalagayan niya, nakabonet na din siya dahil lagas na yung ibang buhok niya,

Hindi na rin siya makapag salita ng maayos kahit sa papel ay hindi na din niya magawa kaya nga ang worst dahil hindi siya maiintndhan kung anung inuungot niya

Mapayat na din siya, hindi na katulad ng dating katawan niya!
Kahit siguro ubusin ko ang luha ko ay wala yatang mangyayari.. hays! Ang hirap ng sitwasyon namin lalong lalo na kay mama ;(

Yung company namin ay pansamantala ako ang namamahala, buti naman ay winelcome ako ng mga trabahor, ipinaliwanag kona din sa knila na nasa hospital ang papa ko, at medyo ma dedelay ang sahod nila dahil sa laki na ng billings namin sa Hospital

Pero laking pasalamt ko naman sa kanilang lahat dahil patuloy pa din sila sa pagtatrabho, at okay lang daw na ma delay o hindi na sila maswelduhan dahil malaki naman daw ang naitulong ng papa ko sa mga pamilya nila,

Dahil daw kasi kay papa ay nagkaroon sila ng mga tindahan na hanggng ngayon ay pinagkakakitaan nila at kapag kailngan daw nila ng pera sa oras ng emergency ay andyan daw lagi ang papa ko para pautangin sila. Kaya naman, daw ayun nalang daw ang isusukli nilang kabutihan sa lahat ng naitulong ni papa

Ang sarap sa feeling no na kahit wala silang sweldo ay patuloy sila nagttrabho at hindi iniiwan ang kumpanya namin..

Talagang napakabait ng Ama ko, mas lalo lang akong nagiging proud sa kaniya, sana talaga ay dinggin ng diyos ang kahilingan ko!

Andito pa din ako sa Hospital si George ay umuwi muna, para tignan-tignan ang anak namin. Dito na kasi ako naliligo dahil hindi ko din maiwanan ang Mama. Isa pa si mama na problemado dahil sa kalagayan ni papa halos iyak din siya ng iyak dahil sobra siyang nasasaktan..

Hays! Kailngan kong lakasan ang loob ko, lalo na kung kukuhanin na talaga ni lord ang papa ko, para yung pain na nararamdman niya ay mawala pagdating niya sa langit..

"Mommy! May suprise kami sayo - nagulat naman ako sa nagsalita si George pala.

"Oh! Kamusta na si mikmik? Sinabi mo ba sa mommy mo na salamat sa pagbabantay

"Oo naman sa katunayan nga kasama ko sila e, pasok na kuya Gio/mom/Dad

Nagulat naman ako dahil kasama nila si mikmik dali dali akong tumayo upang yakapin ang anak ko, hays! Sorry baby kung hindi kita nasikaso ah. Ang lolo mo kasi e, agad naman akong lumapit kay papa. Para ipakita si mikmik, pero bago ko iharap sa kaniya ay nilagyan ko muna ng Mask ang anak ko..

"PA! T__T *sob* ito na po si Mik ang apo niyo, tignan niyo po oh, napaka laki na at sobrang bonching na, sana ay nakakatayo pa din kayo para mabuhat niyo man lang si mik. T_T pagaling kana pa. Sobra ba kitang Miss *sob*

Inalalayan naman ni mama si papa, para makahawak ng maayos kay mikmik, kitang kita ko ang luha ni papa na gusto ng lumaglag, habang hinahaplos ang muka ni mik..

Sobra akong naiiyak dahil ramdam kong nhhrapan talaga siya.. lumapit naman agad saakin si George upang yakapin kami

"Lem pare! T_T aba tumayo kana diyan, mag-iinom pa tayo, tska makikipaglaro pa tayo sa apo natin.. miss na kita pare, in jesus name get well as soon as posible"

"Balae lakasan mo ang loob mo, halika at lumabas muna tayo, mag coffe tayo dun sa baba." Inakay naman ni mommy si mama,

"George ang gusto ko sana ay, pabinyagan na si mikmik. Habang andito pa si papa :( gusto ko kasi na kumpleto lahat