Karanlığın Gölgesi

3.bölüm

Asya ne zaman gelecekti tam olarak bilmiyordum ama kimi getirecek çok merak ediyordum.Annem kapı'yı 2  kere çaldıktan sonra oda'ya geldi Arya dün kü sana düştüğünde yardım eden Savaş seni görmeye geldi dedi, bende birden yerimden kalkmayı denedim ama malesef kalkamadım annem yanıma gelerek kolumu yavaşça tuttup kapıya kadar  yürümeme yardımcı oldu. Kapıya kadar yürüdükten sonra annem, ben sizi başbaşa bırakıyım diyerek yanımızdan ayrıldı. Ee Arya nasılsın kendini nasıl hissediyorsun diyerek konuşmaya başladı bende birden sağol Savaş iyi olmaya çalışıyorum dedim ve uzun bir sessizlik oldu ardından nasıl bu hale geldin dedi trafik kazası diyerek ona cevap verdim oda birden elini yumruk şeklinde sıkıp bıraktı.Bende o arada koridorda yavaş yavaş yürümeye çalışıyordum. Dün kardeşin neden o kadar hızlı koşarak bir yere yetişmeye çalıştı dedim.Savaş bana doğru dönerek sevdiği kız Eylül, oda aynı senin gibi trafik kazası geçirdi bizimde bu olaydan dün haberimiz oldu. Ben Barış'a sakin ol dedikçe o Eylül'ün bana ihtiyacı var diye koşa koşa onun yanına gitti keşke koşarken biraz dikkat edip seni düşürmeseydi daha iyi olacaktı diyerek bana gülümsedi bende ona gülümsedim. Arkadan biri bağırdı "Abi abi,"diye koşarak yanımıza geldi,gözleri ağlamaktan şişmiş şekilde Savaş'ın yüzüne bakarak,Eylül hayatı tehlikeyi atlattı dedi ve birden boynuna sarıldı.Beni gördüğü halde hala bir özür dileme gereği duymadı.Yüzünü buruştururak,sen o düşen kız değilmisin bende evet o dünkü düşürdüğün kız Alya bende Barış dedi ve elimi sıktı bıraktı abi istersen birazdan bizim oraya gel Eylül'ü gör dedi Savaş'da tamam sen git ben birazdan geliyorum sonra bana dönerek ilk seni odaya bırakalım sonra bende gidiyim peki diyerek beni odaya kadar götürmeye,yardım etti ardından  bana sarılıp ayrıldı odaya girdiğimde Asya,Vildan Hanım,ve yüzü tanıdık gelen kişi vardı ama hakkında hiç birşey hatırlamıyordum. Arya diyerek bana o kadar koşarak gelip,öyle bir sımsıkı sarıldı ki beni çok sevdiği belliydi ama ben onu hatırlayamıyordum,sonra bana bakarak şimdi sen beni hatırlamıyor olabilirsin buna birşey demiyorum ama hafızan yerine geldiğinde beni çok iyi hatırlayacaksın dedi ve tekrardan sımsıkı sarıldı yanıma oturdu.Asya da yatağın köşesine doğru oturdu ve Cansu albümü getir istersen dedi ve Cansu memnuniyetle diyip yerinden kalkıp kilitli bir albüm getirdi anahtarını bana verdi.Şimdi bu albümü açıyorsun bizim 3 müzün olduğu fotorafları inceliyorsun, altlarına yazdığın notları dikkatlice oku,bizim anılarımızı azda olsa hatırlamaya çalış diyerek yanağıma küçük öpücük kondurdu. Anahtarı kilit yerine takarak yavaşça açtım fotoraflar öyle güzeldi ki şimdi bunları hatırlamak çok isterdim. Her resmin altına nerde olduğumuza dair yazılar yazıp,tarihlerini yanına atmışım."Kristal Cafe 18.01.2016"kaza dan önceki son fotorafımız.O fotorafa o kadar çok dikkatli baktım ki ama sonuç yoktu ve hiç bir şey hatırlayamıyordum. Sonraki sayfayı çevirdiğimde küçük bir zarf ve üstünde "ARYA'YA" yazıyordu.