*medyadaki Miku*
"Rin! Rin! Hey sana sesleniyorum duymuyor musun beni?"
Rin hiçbir şey duymuyor, büyülenmiş gibi etrafına bakıyordu. Renkler, kokular, çiçekler... Çeşit çeşit saksılar, yeni filizlenmiş çiçekler... Botanik Parkı'nı küçüklüğünden beri ne kadar çok sevdiğini Lenka'ya şimdi nasıl anlatsın? Hem zaten Lenka, Rin'in sevdiği çocuğun evinin bu parkın karşısında olduğu çok iyi biliyordu.
"Rin!"
"Lenka duydum seni, tamam."
"Nasıl tamam? Üç saattir buradayız. Ne buluyorsun burada biliyorum ki! Her hafta, her hafta! Anladık Len'in ev-"
Rin Lenka'nın ağızını kapatarak susmasını söyledi. Lenka'da tamam anlamında kafasını salladı.
...
-Ertesi Gün-
"Len! Dur, ne yapıyorsun?!" (Miku)
"Sanane! Geri dur. Bu onunla ikimizin arasında!" (Len)
"Lütfen dur!" Dedi Miku Len'in kolunu tutarak. "Çocuğun hali kalmadı dayak yemekten. Bunu hakedecek ne yaptı?"
Len durakladı ve Miku'ya döndü.
"Arkamdan konuşmuş. Ayrıca sana birşey açıklamak zorunda değilim." Diyerek erkekler tuvaletine gidip ellerini yıkadı.
Miku:
Len'i seviyorum. Hemde çok! Ama o sevgiye hiç sıcak bakmıyor. Gerçi o hiçbir şeye sıcak bakmaz ama neyse~
Zil çaldı ve sınıfa doğru ilerledim. Merdivenlerin başında Mikuo'yu gördüm. Sanki birini bekliyor gibiydi. Birkaç dakika sonra Gumiya geldi. Ardından da Len. Üçü bir aşağı indiler. Merak ediyordum ama sınıfa çıkmam gerekti.
"Al. Bunlar üçüncü sınıfların matematik yazılı soruları ve cevapları." (Mikuo)
"Bunlar çıkacak eminsin değil mi?" (Gumiya)
"Evet eminim. O yaşlı moruk öyle bir saklamış ki. Almak için çok uğraştım. Az daha yakalanıyordum." (Mikuo)
"Pekala. Harikasın." (Gumiya)
"Len. Sana dediğimi yaptım. Şimdi sıra sende." (Mikuo)
Len:
Elimdeki bıçağı cebime atıp fotoğrafı Mikuo'ya verdim. Cidden gerizekalıydı bu çocuk. Bir fotoğraf için kendini neden tehlikeye attı ki? Cidden bu aşk konularını anlamıyorum.
"Teşekkürler. Görüşü-" (Mikuo)
"Mikuo." (Len)
"Evet?" (Mikuo)
" Eğer o kızla aşk yaşarsan seninle biraz konuşuruz. Anlarsın ya." (Len)
"Anladım." (Mikuo)
Sınıfa çıktım. Teneffüse 5 dakika vardı. Miku'yu birkaç defa bana bakarken yakaladım. Derdi ne bu kızın? Ve zil çaldı.
"Hey Miku."
Miku:
Sanki kafamdan aşağı kaynar sular boşalmıştı. Çok korkuyordum. Len adımı seslenmişti. Acaba duymazlıktan mı gelsem?..
"Hoop! Sana diyorum." (Len)
Yavaşca arkamı döndüm.
"E-efendim..L-Len.." (Miku)
Len yakamdan tutup beni duvara yapıştırdı. Ve iyice yaklaştı. Hayatımda ilk defa bu kadar korkuyordum. Ne yapmalıyım!
"Dersin başından beri beni dikizliyorsun. Derdin ne senin ha?!" (Len)
"H-hayır! Bir derdim yok." (Miku)
"Son günlerde sürekli peşimdesin. Senin de sonun bugünkü çocuk gibi olmasını istemiyorsan görmeyim seni yanımda. Şimdi defol!" (Len)
Gözlerim dolmuştu. Ağlıyordum. Sevdiğim çocuktan bu lafları duymak beni paramparça etmişti. Ancak onu..onu hâlâ seviyordum!
