Deföm

2

Sabah erkenden kalktım işe gitmem gerekiyordu hazırlandım yavaş yavaş yürüyerek işe gittim patronun odasına girdim
" Günaydın defne
"Günaydın adnan bey
"Röportajı tamamladın mı?
"Hayır yapamadım
"Defne bana söz vermiştin bu röportaj bizim içim çok önemliydi !
"Üzgünüm adnan bey yapamadım işte
Anlayamıyo buda kalbim başka aklım
başka bişey diyo aklım çıkar ver şunları kalbim yapma diyor kalbimi dinliyorum neden bilmiyorum istifamı masanın üstüne koyup kendimi dışarı attım deniz kenarındaki banklara oturdum
"Defne
"Oha Oha ömer bey
"İstifa etmişsin
"Ne çabuk yayıldı ya
Ayağa kalktım bende saygı şey yapıyım
Ömer beye baktım kilitlenmiş naptım nasıl konuşuyorum resmen hepsini izliyo ve beynine kaydediyor adam gözlerine baktım o soğuk kaskatı kahverengi gözlerine bu adam acı çekiyodu ve ben bunu görüyodum sanki içini görüyodum ve onu anlıyodum ama o benden sürekli gözlerini kaçırıyodu
"Sen acı çekiyosun sözcükler sırayla döküldü ağzımdan
"Benim işlerim var biraz hoşçakal defne
Al işte yine kaçıyodu benden arabasına binip gidişini izledim resmen ne diycektim ki niye kaçıyosun benden mi saçma olurdu hayır bu çok mantıklıydı koşmaya başladım şu an salak salak koşuyorum ama gelen martı sesleri yosunların kokusu dalgaların kavuşurcasına kıyıya çarpması yüzüme vuran rüzgar hissi birazda olsa rahatlatıyordu sanki beni hepsi bi müzik gibiydi ritim tutuyolardı sanki annem babam gideli ben hiç böyle kendim gibi hissetmemiştim hiç böyle özgür hissetmemiştim onu fark ettim ömeri düşünüyodum ve düşündükçe kalbim daha hızlı çarpmaya başlıyordu dua ediyodum dışarıdan biri duymasın diye pat kendimi yerde buldum kafamı kaldırdım
" Çok özür dilerim iyi misiniz
" Önüne baksana ya, ya denize düşseydim diye cırladım çocuğa keyfimi bozmuş beni bu sahte hayatın kollarına geri döndürmüştü
"Gerçekten çok özür dilerim
"Tamam önemli değil iyiyim
Yürümeye başladım
"Bi dakika ben sinan
"Defne
"Memnun oldum
Takmadım sonuçta küpe değil bu esprime kendimce gülerekten bi taksiye atladım
"Pasionise gidicez
Evet yapıcaktım bunu
Pasionisin önünde duruyorum ama emin değilim yapmalı mıyım bilmiyorum derken içeri girdim
ve ömer beyin odasının önündeydim yok yapamıycam aa niye yapmıycaksın canım ne kaybedersin ki defne
Kapıyı çaldım
"Gel
İçeri girdim çizim yapıyordu ve o kadar yakışıklıydı ki öküzün trene baktığı gibi bakakaldım
"Defne sen burda napıyosun niye burdasın sen
"Şey ben sizinle arkadaş olmak istiyorum sizin dert ortağınız gibi olmak istiyorum çünkü siz çok yalnızsınız
"Arkadaş ? Defne saçmalıyosun benim senin saçmalamanla uğraşçak vaktim yok bizden arkadaş falan da olmaz şimdi çık dışarı ! Deyip masasına oturdu
Yanaklarım ıslanmaya başlamıştı bile
Koşarak pasionisden çıktım ben kötü bişey dememiştim ki eve girdim
"Defne kızım
Ağladığım için sesim boğuk çıkmıştı
"Benim Anneanne
"Kızım noldu neyin var
Koşarak odama çıktım kimseyi dinlemek istemiyordum camın önündeki koltuğuma oturdum kulaklığımı takıp müzik dinledim ruhumun ilacı bana iyi gelen tek şey niye böyle oluyordu niye her zaman kırılan bendim
Biraz oturup çizim yaptım ve telefonum çalmaya başladı açtım
"Alo
"Merhaba defne
"Siz kimsiniz
"Seni bugün pasionisden çıkarken gördüm ben sinan
Sinan mı sinan ya tabii ya
"Merhaba sinan da telefon numaramı nerden buldun
"Buda bende kalsın dedi ve güldü acaba yarın buluşabilir miyiz
"Yarın çok do..
"Lütfen defne seni tanımak istiyorum
"Peki o zaman saat 12 de sahilde görüşürüz
"İyi geceler prenses
"İyi geceler
İlk defa biri bana prenses dedi ama bana prenses demesi gereken kişi ömer olmalıydı kendime itiraf edemiyodum ama ben ona aşığım...

Uzun bi bölüm yazmaya çalıştım ve işin içine sinan girdi bide iz getiricem oh dkdkdk votelerinizi falan bekliyorum kalp emojisi