Yıllarca insanlardan kaçmıştım. Kendimi müziğe ve kitaplara adamıştım. Küçüklükten beri psikolog olmayı hedeflemiştim hep... Çünkü bir insanı ancak o insanın yaşadıklarını yaşayan biri anlayabilir düşüncesindeydim. Bu düşüncemden yola çıkarak zor şeyler yaşadığım çıkarımını yapabilirsiniz. Hayatımda hiç normal olamadım. Etrafımdakiler sevgiyle büyürken ben nefretle büyüdüm. Sıradan hayallerim vardı benim de ama hepsi alındı benden.. Hep mutlu taklidi yapıyorum ve yaşamaya çalışıyorum. Neden biliyor musunuz? Çünkü ben tekrar hayata küsersem bu sefer kimse beni tekrar hayata döndüremez. Ama yarın farklı olacak. Çünkü artık o her şeye ağlayan küçük bir kız değil de; güçlü bir kadın olarak hayata atılacağım... Yarın mesleğimle birlikte hayata yeni bir başlangıç yapacaktım.
********************************************************************************************
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR PSİKOLOĞUN GÜNLÜĞÜ
General FictionBir psikolog, yaşadığı acılar, hastalarında kendini gören yaralı bir kız....
